Korona muru
Korona muru – fragment muru wieńczący ścianę[1]. Rozciąga się powyżej lica. Nad koroną może znajdować się gzyms[2].
Na koronie muru oparta jest murłata będąca oparciem dla drewnianej konstrukcji dachu[3].
Korona muru jest szczególnie ważnym elementem w obiektach zabytkowych pozostawionych w trwałej ruinie. Zabezpieczenie korony muru przed opadami atmosferycznymi jest podstawowym warunkiem ich przetrwania[4][5]. Zgodnie z angielską szkołą konserwacji ruin działania przy trwałych ruinach winny być ograniczone do zabezpieczenia korony muru i naprawy jego lica. Korona muru w wyniku prac powinna pozostać „poszarpana”, przede wszystkich ze względów estetycznych[6]. Innym rozwiązaniem jest metoda techniczno-biologiczna polegająca na nasadzeniu na koronie muru darni trawiastej na nieprzepuszczalnym podłożu[7].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Szolginia 1975 ↓, s. 174.
- ↑ Kubalska-Sulkiewicz 2002 ↓, s. 203.
- ↑ Namurnica, [w:] Redakcja Dachy, Materiały do terminologii więźb dachowych - podstawowe pojęcia, cz. 2, dachy.info.pl [dostęp 2023-01-21] (pol.).
- ↑ Tajchman 2005 ↓, s. 36.
- ↑ Szmygin 2012 ↓, s. 114.
- ↑ Tajchman 2005 ↓, s. 28.
- ↑ Tajchman 2005 ↓, s. 34, 37.
Bibliografia edytuj
- red. Krystyna Kubalska-Sulkiewicz: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: PWN, 2002.
- Witold Szolginia: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich. Architektura i budownictwo.. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1975.
- Jan Tajchman, Konserwacja ruin historycznych. Uwagi o metodzie, „Ochrona zabytków”, 4, 2005.
- Jadwiga W. Łukaszewicz, Współczesne materiały budowlane w konserwacji ruin, [w:] Bogusław Szmygin, Piotr Molski, Zamki w ruinie. Zasady postępowania konserwatorskiego., Warszawa: Polski Komitet Narodowy ICOMOS, 2012, ISBN 978-83-62596-96-6, OCLC 823720904 [dostęp 2023-01-21].