Krążowniki lekkie typu Capitani Romani

Krążowniki lekkie typu Capitani Romaniwłoskie krążowniki lekkie, zbudowane w latach 1939-1943. Z planowanej serii 12 okrętów, 8 jednostek zwodowano, a tylko trzy okręty zostały całkowicie ukończone i wprowadzone do służby przed kapitulacją Włoch. Wszystkie okręty przetrwały II wojnę światową i służyły po wojnie w Marina Militare, dodatkowo jeden z nieukończonych krążowników „Giulio Germanico” został po wojnie wydobyty i wcielony do służby. Ostatnia jednostka była w składzie floty aż do 1971 roku[1].

Krążowniki lekkie typu
Capitani Romani
Ilustracja
„Scipione Africano”
Kraj budowy

 Włochy

Użytkownicy

 Włochy
 Francja
 Marina Militare

Wejście do służby

1942–1943

Planowane okręty

12

Zbudowane okręty

4

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

3745 t (standardowa)
5420 t (pełna)

Długość

142,9 m

Szerokość

14,4 m

Zanurzenie

4,1 m

Napęd

4 kotły, 2 zespoły turbin parowych o łącznej mocy 110 000 KM, 2 śruby

Prędkość

41 węzłów

Zasięg

4250 mil morskich przy 18 w.

Załoga

418

Uzbrojenie

8 dział kal. 135 mm (4 x II)
8 działek plot. kal. 37 mm (8 x I)
8 działek plot. kal. 20 mm (4 x II)
8 wyrzutni torpedowych kal. 533 mm (2 x IV)
2 miotacze i zrzutnie bomb głębinowych
do 136 min morskich

Przypisy edytuj

  1. Wojciech Holicki. Włoskie krążowniki lekkie typu Capitani Romani. „Nowa Technika Wojskowa”, s. 75-82. Magnum-X. ISSN 1230-1655.