Krymka
ściśle przylegająca do głowy czapka bez daszka
Krymka – ściśle przylegająca do głowy czapka bez daszka, noszona przez Tatarów krymskich, Żydów starozakonnych[1] i ludy Azji Środkowej w czasach nowożytnych i współczesnych (także czapka z baranów krymskich[2]). W Polsce rozpowszechniła się w XVI wieku. Może być uszyta z alpaki, kamlotu, jedwabiu, rzadziej z haftowanego aksamitu (tiubietiejka)[3]. Najczęściej jest ozdobiona haftem. Jest to czapka z wysokim kolistym obramieniem i płaskim wierzchem[4].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Władysław Kopaliński: Nowa księga przysłów i wyrażeń przysłowiowych w Polsce. Uniwersytet Kalifornijski, 1978.
- ↑ Kwiryna Handke, Hanna Popowska-Taborska, Irena Galster: Nie dajmy zginąć słowom: rzecz o odchodzącym słownictwie. Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1996. ISBN 83-86619-56-2.
- ↑ Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Państwowy Instytut Wydawniczy, 1985.
- ↑ Beata Biedrońska-Słotowa: Polski ubiór narodowy zwany kontuszowym: dzieje i przemiany opracowane na podstawie zachowanych ubiorów zabytkowych i ich części oraz w świetle źródeł ikonograficznych i literackich. Muzeum Narodowe w Krakowie, 2005. ISBN 83-89424-28-2.
Bibliografia edytuj
- Encyklopedia PWN w trzech tomach (praca zbiorowa). Dariusz Kalisiewicz (red. nacz.). T. 1-3. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1999. ISBN 83-01-12702-3.
- Adam Adamowicz, S. Orgelbrand (Firm): Encyklopedyja powszechna - Tom 16. 1864.
- Portal wiedzy Onet.pl