Laudomia Forteguerri

Laudomia Forteguerri (ur. 1515, zm. po 1555) – poetka włoska. Pochodziła ze Sieny[1]. Była córką Alessandra di Nicodemo[1] i jego drugiej żony[1], Virginii di Giulio Pecci[1]. Miała starszego, przyrodniego brata Nicodema[1]. Mając niespełna dwadzieścia lat, poślubiła Giulia di Alessandro Colombini[1]. Urodziła trójkę dzieci, córkę Olimpię (1535)[1], córkę Antonię (1537)[1] i syna Alessandra (1539)[1]. W czasie konfliktu Sieny z Florencją poetka odznaczyła się wysiłkami na rzecz wzmocnienia miejskich fortyfikacji. Z dorobku poetyckiego Laudomii Forteguerri pozostało sześć sonetów, które wyrażają miłość do kobiet[2].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i Forteguerri, Laudomia. Dizionario Biografico. [dostęp 2016-11-04]. (wł.).
  2. Kenneth Borris: Same-sex Desire in the English Renaissance: A Sourcebook of Texts, 1470-1650. books.google.pl. s. 271. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).