Laudomia Forteguerri
Laudomia Forteguerri (ur. 1515, zm. po 1555) – poetka włoska. Pochodziła ze Sieny[1]. Była córką Alessandra di Nicodemo[1] i jego drugiej żony[1], Virginii di Giulio Pecci[1]. Miała starszego, przyrodniego brata Nicodema[1]. Mając niespełna dwadzieścia lat, poślubiła Giulia di Alessandro Colombini[1]. Urodziła trójkę dzieci, córkę Olimpię (1535)[1], córkę Antonię (1537)[1] i syna Alessandra (1539)[1]. W czasie konfliktu Sieny z Florencją poetka odznaczyła się wysiłkami na rzecz wzmocnienia miejskich fortyfikacji. Z dorobku poetyckiego Laudomii Forteguerri pozostało sześć sonetów, które wyrażają miłość do kobiet[2].