Lekcjonarz 20
Lekcjonarz 20 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany przy pomocy siglum ℓ 20 – rękopis Nowego Testamentu pisany uncjałą na pergaminie w języku greckim z XI wieku. Służył do czytań liturgicznych[1].
| Data powstania |
XI wiek |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Numer |
ℓ 20 |
| Zawartość |
Ewangelistarion |
| Język | |
| Rozmiary |
29,5 × 24 cm |
| Miejsce przechowywania |
Opis rękopisu
edytujKodeks zawiera wybór lekcji z Ewangelii do czytań liturgicznych, na 17 pergaminowych kartach (29,5 cm na 24 cm). Jest ornamentowanym rękopisem, część kart kodeksu zaginęła[1]. Stosuje noty muzyczne (neumy), by ułatwić podczas czytań liturgicznych[2]. Lekcje pochodzą z Ewangelii Jana, Mateusza i Łukasza[3][2].
Tekst rękopisu pisany jest dwoma kolumnami na stronę, 22 linijek w kolumnie[1][2].
Historia
edytujWedług kolofonu rękopis został sporządzony w 1047 roku, przez Onezyma[1]. W 1633 roku nabył go William Laud. Rękopis badał w niektórych partiach John Mill (jako Laud. 4) oraz Johann Jakob Griesbach[2].
Obecnie przechowywany jest w Bodleian Library (Laud. Gr. 34) w Oksfordzie[1].
Rękopis jest rzadko cytowany w naukowych wydaniach greckiego Novum Testamentum Nestle-Alanda (UBS3)[4].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d e K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack, Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments, Walter de Gruyter, Berlin, New York 1994, p. 219.
- ↑ a b c d C.R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J. C. Hinrichs, 1900, s. 389.
- ↑ F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 329.
- ↑ The Greek New Testament, ed. K. Aland, A. Black, C.M. Martini, B.M. Metzger, and A. Wikgren, in cooperation with INTF, United Bible Societies, 3rd edition, (Stuttgart 1983), s. XXIX.