Lekcjonarz 9 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany przy pomocy siglum 9 – rękopis Nowego Testamentu pisany minuskułą na pergaminie w języku greckim z XIII wieku. Służył do czytań liturgicznych[1].

Lekcjonarz 9
Data powstania

XIII wiek

Rodzaj

lekcjonarz

Numer

9

Zawartość

Ewangelistarion

Język

grecki

Rozmiary

30 × 23,8 cm

Typ tekstu

bizantyński

Miejsce przechowywania

Francuska Biblioteka Narodowa

Opis rękopisu

edytuj

Kodeks zawiera wybór lekcji z Ewangelii do czytań liturgicznych, na 260 pergaminowych kartach (30 cm na 23,8 cm)[1]. Lekcje pochodzą z Ewangelii Jana, Mateusza i Łukasza. Stosuje noty muzyczne (neumy). Niektóre z kart kodeksu zaginęły[2][3].

Tekst rękopisu pisany jest dwoma kolumnami na stronę, 24 linijek w kolumnie[1].

Historia

edytuj

Paleograficznie datowany jest na wiek XIII[1]. Rękopis badał Johann Jakob Wettstein, Scholz[3], Paulin Martin[4].

Obecnie przechowywany jest we Francuskiej Bibliotece Narodowej (Gr. 307) w Paryżu[1].

Nie jest cytowany w naukowych wydaniach greckiego Novum Testamentum Nestle-Alanda (UBS3). NA27 nie cytuje go.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack, Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments, Walter de Gruyter, Berlin, New York 1994, p. 219.
  2. F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 212.
  3. a b C. R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J. C. Hinrichs, 1900, s. 388.
  4. Jean-Pierre-Paul Martin, Description technique des manuscrits grecs relatifs au Nouveau Testament, conservés dans les bibliothès de Paris (Paris 1883), p. 140.

Bibliografia

edytuj