Wikipedia

Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1976 – sztafeta 4 × 100 m kobiet

Osobny artykuł: Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1976.

Sztafetę 4 × 100 metrów kobiet podczas XXI Letnich Igrzysk Olimpijskich w Montrealu rozegrano 30 (eliminacje) i 31 lipca 1976 (finał) na Stadionie Olimpijskim w Montrealu. Zwycięzcą została sztafeta Niemieckiej Republiki Demokratycznej, która biegła w składzie: Marlies Oelsner, Renate Stecher, Carla Bodendorf i Bärbel Eckert, która w biegu finałowym ustanowiła rekord olimpijski z czasem 42,55 s[1].

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1976
Lekkoatletyka
Sztafeta 4 × 100 m kobiet
Złoty medal Złoty medal

 NRD

Srebrny medal Srebrny medal

 RFN

Brązowy medal Brązowy medal

 ZSRR

Rekordy edytuj

reprezentacja zawodniczki czas data miejsce
Rekord świata   NRD Marlies Oelsner, Renate Stecher, Carla Bodendorf, Martina Blos 42,50 1976-05-29 29 maja 1976(dts) Karl-Marx-Stadt[2]
Rekord olimpijski   Stany Zjednoczone Barbara Ferrell, Margaret Bailes, Mildrette Netter, Wyomia Tyus 42,8 1968-10-20 20 października 1968(dts)[1] Meksyk
  RFN Christiane Krause, Ingrid Mickler, Annegret Richter, Heide Rosendahl 1972-09-10 10 września 1972(dts)[1] Monachium

Wyniki edytuj

Poz. - pozycja
  – rekord świata |   – rekord krajowy |   – rekord życiowy | =  – wyrównany rekord życiowy |
  – najlepszy wynik w sezonie | =  – wyrównany najlepszy wynik w sezonie |   – rekord olimpijski
Fn – falstart | DNF – nie ukończył | DNS – nie wystartował | DSQ – zdyskwalifikowany

Eliminacje edytuj

10 sztafet przystąpiło do biegów eliminacyjnych. Rozegrano dwa biegi. Do finału awansowały po trzy najlepsze sztafety w każdym biegu (Q) oraz dwie z najlepszymi czasami spośród pozostałych (q).

Bieg 1 edytuj

Poz. Państwo Zawodniczki Rezultat Uwagi
1   RFN Elvira Possekel, Inge Helten, Annegret Richter, Annegret Kroniger 42,61 Q,  [1]  [3]
2   ZSRR Tetiana Proroczenko, Ludmiła Masłakowa, Wiera Anisimowa, Nadieżda Biesfamilna 43,33 Q
3   Wielka Brytania Wendy Clarke, Denise Ramsden, Sharon Colyear, Andrea Lynch 43,44 Q,  [4]
4   Australia Barbara Wilson, Debbie Wells, Denise Robertson, Raelene Boyle 43,67 q
5   Francja Emma Sulter, Catherine Delachanal, Chantal Réga, Sylviane Telliez 43,95  [5]

Bieg 2 edytuj

Poz. Państwo Zawodniczki Rezultat Uwagi
1   NRD Marlies Oelsner, Renate Stecher, Carla Bodendorf, Bärbel Eckert 43,00 Q
2   Stany Zjednoczone Martha Watson, Evelyn Ashford, Debra Armstrong, Chandra Cheeseborough 43,46 Q
3   Kanada Margaret Howe, Patty Loverock, Joanne McTaggert, Marjorie Bailey 43,53 Q,  [6]
4   Jamajka Leleith Hodges, Rosie Allwood, Carol Cummings, Jacqueline Pusey 43,88 q,  [7]
5   Kuba Isabel Taylor, Carmen Valdés, Fulgencia Romay, Silvia Chivás 44,29

Finał edytuj

Poz. Państwo Zawodniczki Rezultat Uwagi
1   NRD Marlies Oelsner, Renate Stecher, Carla Bodendorf, Bärbel Eckert 42,55  [1]
2   RFN Elvira Possekel, Inge Helten, Annegret Richter, Annegret Kroniger 42,59  [3]
3   ZSRR Tetiana Proroczenko, Ludmiła Masłakowa, Wiera Anisimowa, Nadieżda Biesfamilna 43,09
4   Kanada Margaret Howe, Patty Loverock, Joanne McTaggert, Marjorie Bailey 43,17  [6]
5   Australia Barbara Wilson, Debbie Wells, Denise Robertson, Brian Saunders 43,18  [8]
6   Jamajka Leleith Hodges, Rosie Allwood, Carol Cummings, Jacqueline Pusey 43,24  [7]
7   Stany Zjednoczone Martha Watson, Evelyn Ashford, Debra Armstrong, Chandra Cheeseborough 43,35
8   Wielka Brytania Wendy Clarke, Denise Ramsden, Sharon Colyear, Andrea Lynch 43,79

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e Mark Butler (red.): IAAF Statistics Handbook Special Edition. Games of the XXXI Olympiad Rio 2016. IAAF, 2016, s. 295–296. [dostęp 2024-05-01]. (ang.).
  2. ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, 2015, s. 297 [dostęp 2024-05-01] (ang.).
  3. ↑ a b Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 361. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  4. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 362. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  5. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 360. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  6. ↑ a b Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 358. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  7. ↑ a b Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 363. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  8. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 356. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lekkoatletyka_na_Letnich_Igrzyskach_Olimpijskich_1976_–_sztafeta_4_×_100_m_kobiet&oldid=73683472”