Małe republiki

Małe republiki – seria wydawnicza niewielkich pod względem formatu książek będących kompendiami wiedzy na temat różnych krajów, wydawana w latach 1625-1649 przez rodzinę Elzewirów z Lejdy (zachodnia Holandia).

Tomiki serii posiadały charakter encyklopedyczny, poświęcone były geografii, historii, prawodawstwu, ustrojowi, demografii, i sytuacji społeczno-politycznej poszczególnych państw Europy, Afryki, Bliskiego i Dalekiego Wschodu. Opracowywali je dobierani znawcy przedmiotu. Największą ilość „małych republik” przygotował Jan de Laet, dyrektor Holenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej.

Każdy z tomików tłoczono jasną antykwą i zdobiono rytowaną w miedzi kartą tytułową.

Tomik poświęcony Polsce ukazał się w roku 1627 i był kilkakrotnie wznawiany (w 1627 r. i dwukrotnie w 1642 r.).

Ogółem do roku 1649 ukazało się 35 „małych republik”. Stały się szybko przedmiotem pasji zbierackiej wielu kolekcjonerów.

Bibliografia

• Barbara Bieńkowska, Książka na przestrzeni dziejów, wyd. Centrum Edukacji Bibliotekarskiej, Informacyjnej i Dokumentacyjnej im. Heleny Radlińskiej, Warszawa 2005, ISBN 83-88581-21-X
• Helena Szwejkowska, Książka drukowana XV–XVIII wieku, wyd. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Wrocław 1975
• Szyndler Bartłomiej, I książki mają swoją historię, wyd. Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1982, ISBN 83-205-3376-7