Mały Głód

postać fikcyjna z reklam Danio od Danone Polska

Mały Głód – postać fikcyjna (tzw. brandbohater), reklamująca serki Danio, stworzona w 2004 roku przez agencję reklamową Young & Rubicam.

Mały Głód
Ilustracja
Opakowanie serka Danio z wizerunkiem Małego Głoda, 2019
Twórca

Young & Rubicam:

  • Agnieszka Sadurska (projekt graficzny postaci)[1];
  • Martyna Skibińska i Maja Szmidt (koncept i pierwsze scenariusze reklam)[1]
  • Elżbieta Żelezik (lalki)[2]
Grany przez

Elżbieta Laskiewicz, Bartosz Socha, Beata Zawiślak[3], Agnieszka Zawiślak[4], Kamil Zawiślak[5] (lalkarze)

Dane biograficzne
Pochodzenie

Polska

Płeć

mężczyzna

Historia edytuj

W 1994 roku firma Danone zaczęła produkować serek homogenizowany Danone, którego nazwę dwa lata później zmieniono na Danio, co miało nawiązywać do małej przekąski między posiłkami, tj. małego dania. W 2004 firma zaprezentowała postać Małego Głoda, którą to stworzyła agencja reklamowa Young & Rubicam[6]. Koncept i pierwsze scenariusze reklam stworzyły Martyna Skibińska i Maja Szmidt, a postać Małego Głoda narysowała Agnieszka Sadurska[1]. Powstało siedem modeli lalek Małego Głoda, wykorzystywanych podczas tworzenia reklam, a autorką lalek jest projektantka zabawek Elżbieta Żelezik[2].

W reklamach z postacią Małego Głoda wykorzystano hasło metoda na Głoda. Z założenia Mały Głód jest złośliwą i natarczywą maskotką, która swoim zachowaniem przypomina uczucie głodu[6]. W latach 2004–2014 powstało ok. 30 spotów reklamowych z Małym Głodem[6]. W reklamach postać atakowała przypadkowe osoby w ich mieszkaniach. W 2016 roku powstała kampania reklamowa, w której Mały Głód zaczął atakować w mieście. Kampanię reklamową przygotowała agencja Y&R Warsaw[7]. W jednym ze spotów wykorzystano motywy zapożyczone z filmu Matrix. Na nagraniu Mały Głód ma na sobie czarny płaszcz, zdejmuje okulary i unika zderzenia z kawałkami czekolady. Po zranieniu przez jeden z odłamków czekolady Mały Głód jest przygniatany serkiem Danio. W tle pojawiają się cyfry Matrixa, cena serka, a narrator w tle mówi: Danio, czekoladowa metoda na Głoda[8].

W 2008 roku kampanię reklamową z Małym Głodem nagrodzono brązem w plebiscycie Effie Awards w kategorii Longterm Excellence[9], dwa lata później zaś nagrodę srebrnego bębna w kategorii Interactive w konkursie Golden Drum otrzymała kampania Wielka inwazja Małego Głoda[10].

Na przestrzeni lat Mały Głód przestał być wyłącznie bohaterem reklam serków Danone. Stał się również postacią fikcyjną, pojawiającą się niezależnie od reklamowanego produktu[6].

Postać Małego Głoda pojawiła się w kampaniach reklamowych promujących serki Danio w innych państwach. W kampanii reklamowej w Wielkiej Brytanii z 2014 roku postać nazywa się The Grumbler[11], a w Argentynie – Pachorra. Spoty z maskotką emitowano również w Brazylii[12].

Ostatnia seria reklam telewizyjnych została wyemitowana w 2020[13]. W 2021 roku zakończono produkcję reklam serka Danio z postacią Małego Głoda[14]. Decyzję uzasadniono tym, że jego postać nie pasuje do dzisiejszych trendów w przemyśle spożywczym[15]. Po usunięciu postaci z reklam Danio, postać Małego Głoda była używana na krótki czas w Too Good To Go(inne języki).[16] We wrześniu 2023 roku, postać po dwuletniej przerwie powróciła do kampanii reklamowych produktów Danio, przygotowanych przez agencję Feeders Agency.[17]

Mały Głód w języku polskim edytuj

Mały Głód jest przedstawiany jako antonim związku frazeologicznego wilczy głód. Powiedzenie Mały głód wpisuje się we współczesny styl życia, gdzie dieta odgrywa dużą rolę, podczas gdy wilczy głód jest utożsamiany z zaburzeniami odżywania (anoreksją i bulimią)[18].

Mały Głód w Internecie edytuj

16 listopada 2009 roku na portalu społecznościowym Facebook powstał profil Małego Głoda, który do 12 stycznia 2016 roku miał 1,1 mln polubień[19]. Profil Małego Głoda był trzecim polskim profilem, który przekroczył granicę stu tysięcy polubień[20]. Istniała również strona internetowa Małego Głoda, stworzona przez agencję Pride&Glory Interactive (grupa Heureka), na zlecenie firmy Danone. Na stronie była możliwość stworzenia fotomontażu własnego zdjęcia z postacią Małego Głoda i jej udostępnienia[20].

Przypisy edytuj

  1. a b c Sonia Horonziak: Brzydal eksportowy – historia Małego Głoda. marketingprzykawie.pl, 2015-01-21. [dostęp 2022-08-02].
  2. a b Anna Witek, Zabawna postać z reklamy jogurtu swój wygląd zawdzięcza projektantce zabawek z Dąbrowy Górniczej [online], dabrowagornicza.naszemiasto.pl, 26 stycznia 2007 [dostęp 2022-08-02].
  3. Danio Extra [online], pointofyou.com.pl [dostęp 2022-08-02] (ang.).
  4. Danio Shake It [online], pointofyou.com.pl [dostęp 2022-08-02] (ang.).
  5. Danio Summer [online], pointofyou.com.pl [dostęp 2022-08-02] (ang.).
  6. a b c d 10 lat Małego Głoda w reklamach Danio (case study). wirtualnemedia.pl, 2014-09-29. [dostęp 2022-08-02].
  7. Mały Głód powraca w filmowym stylu w najnowszej kampanii marki Danio. socialpress.pl, 2016-04-11. [dostęp 2022-08-02].
  8. Kozłowska 2013 ↓, s. 52.
  9. Effie 2008: rozdano pięć złotych nagród [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2022-08-03] (pol.).
  10. Case study: Wielka inwazja Małego Głoda [online], interaktywnie.com [dostęp 2022-08-03] (ang.).
  11. Mały Głód jako The Grumbler reklamuje Danio w Wielkiej Brytanii (wideo). wirtualnemedia.pl, 2014-10-22. [dostęp 2022-08-02].
  12. Pachorra. sprealizaciones.com.ar. [dostęp 2022-08-02]. (hiszp.).
  13. Nowa metoda na | Danio [online], web.archive.org, 14 sierpnia 2020 [dostęp 2023-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-14].
  14. Po 16 latach koniec reklam Danio z Małym Głodem. wirtualnemedia.pl, 2021-09-02. [dostęp 2022-08-02].
  15. Magdalena Rajca-Siarkowska (Danone): W trendach branży spożywczej Mały Głód nie odnajduje się już tak, jak kiedyś – NowyMarketing [online], NowyMarketing.pl, 13 października 2021 [dostęp 2023-01-10] (pol.).
  16. Mały Głód łączy siły z Too Good To Go [online], biznes.newseria.pl [dostęp 2023-01-12].
  17. Powraca Mały Głód [online], Portal PublicRelations.pl, 4 września 2023 [dostęp 2023-09-04] (pol.).
  18. Kuczak 2014 ↓, s. 45.
  19. Madyras 2016 ↓, s. 131.
  20. a b Smalec 2010 ↓, s. 587.

Bibliografia edytuj