Marian Olechnowicz
Marian Olechnowicz (ur. 1885, zm. 22 sierpnia 1920 w Lublinie) – polski prawnik, malarz, członek „Spójni”; podporucznik Wojska Polskiego. Odznaczony pośmiertnie srebrnym Krzyżem Virtuti Militari.
podporucznik | |
Data urodzenia |
1885 |
---|---|
Data śmierci |
22 sierpnia 1920 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1915-1920 |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujBył synem Władysława Olechnowicza. Podczas nauki w lubelskim gimnazjum należał do nielegalnej organizacji patriotycznej, od 1904 był uczniem gimnazjum rządowego w Warszawie gdzie w 1905 brał udział w strajku szkolnym. W gimnazjum na Pradze był organizatorem protestu i został wybrany na delegata do Komitetu Centralnego Strajku. W służbie wojskowej najprawdopodobniej na początku 1915 roku. Najpierw w 1 pułku ułanów Legionów Polskich, a następnie, w wyłonionym z tego pułku – 7 pułku Ułanów Lubelskich. Pracował w sekretariacie Tymczasowej Rady Stanu[1]. W ramach tego pułku, przeszedł szlak bojowy w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku. Został ciężko ranny w trakcie szarży ułańskiej podczas bitwy pod Cycowem. Zmarł w wyniku odniesionych ran, 22 sierpnia 1920 w Lublinie.
Był ojcem Hanny Olechnowicz.
Odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
Bibliografia
edytuj- Wacława Milewska, Maria Zientara "Sztuka Legionów Polskich i jej twórcy, 1914-1918" Wydawnictwo Arkady 1999 ISBN 83-7188-350-1
Przypisy
edytuj- ↑ Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998, s. 219.