Marian Olechnowicz (ur. 1885, zm. 22 sierpnia 1920 w Lublinie) – polski prawnik, malarz, członek „Spójni”; podporucznik Wojska Polskiego. Odznaczony pośmiertnie srebrnym Krzyżem Virtuti Militari.

Marian Olechnowicz
podporucznik podporucznik
Data urodzenia

1885

Data śmierci

22 sierpnia 1920

Przebieg służby
Lata służby

1915-1920

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

1 Pułk Ułanów Legionów Polskich,
7 Pułk Ułanów Lubelskich

Główne wojny i bitwy

Wojna polsko-bolszewicka,
bitwa pod Cycowem

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie)

Życiorys

edytuj

Był synem Władysława Olechnowicza. Podczas nauki w lubelskim gimnazjum należał do nielegalnej organizacji patriotycznej, od 1904 był uczniem gimnazjum rządowego w Warszawie gdzie w 1905 brał udział w strajku szkolnym. W gimnazjum na Pradze był organizatorem protestu i został wybrany na delegata do Komitetu Centralnego Strajku. W służbie wojskowej najprawdopodobniej na początku 1915 roku. Najpierw w 1 pułku ułanów Legionów Polskich, a następnie, w wyłonionym z tego pułku – 7 pułku Ułanów Lubelskich. Pracował w sekretariacie Tymczasowej Rady Stanu[1]. W ramach tego pułku, przeszedł szlak bojowy w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku. Został ciężko ranny w trakcie szarży ułańskiej podczas bitwy pod Cycowem. Zmarł w wyniku odniesionych ran, 22 sierpnia 1920 w Lublinie.

Był ojcem Hanny Olechnowicz.

Odznaczenia

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Wacława Milewska, Maria Zientara "Sztuka Legionów Polskich i jej twórcy, 1914-1918" Wydawnictwo Arkady 1999 ISBN 83-7188-350-1

Przypisy

edytuj
  1. Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998, s. 219.