Wikipedia

Marta Lenartowicz

Marta Maria Lenartowicz (ur. 29 listopada 1977 w Mielcu) – doktor nauk humanistycznych w zakresie nauk o zarządzaniu, wykładowca na Wolnym Uniwersytecie w Brukseli (VUB)[1]. Zajmuje się kognitywistyką, filozofią umysłu, filozofią społeczną i socjocybernetyką.

Życiorys edytuj

Studiowała na Uniwersytecie Jagiellońskim, najpierw filologię[jaką filologię?] (mgr), a następnie zarządzanie humanistyczne (dr). W pracy magisterskiej pod kierunkiem prof. Jolanta Antas zajęła się filozoficznym rozumieniem języka, a w szczególności pragmatycznojęzykowym ujęciem koncepcji gry językowej Ludwiga Wittgensteina[2]. W pracy doktorskiej, której promotorką była prof. Grażyna Prawelska-Skrzypek, dokonała reinterpretacji teorii systemów społecznych Niklasa Luhmanna przedstawiając komunikacyjne ujęcie procesów które wytwarzają, utrwalają i konserwują systemy społeczne (na przykładzie uniwersytetów)[3][4].

W czasie studiów magisterskich pełniła funkcję redaktor naczelnej studenckiego miesięcznika WUJ, zaś w czasie pracy nad doktoratem opracowała koncepcję i założyła pozawydziałową Wszechnicę Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kierując Wszechnicą UJ uruchomiła m.in. polską wersję szkoły coachingu opartej na metodzie Miltona Ericksona[5], zainicjowała program wspierania młodych talentów pn. „Poławiacze Pereł”[6] (koordynowany przez Izabelę Podpłomyk-Antoszek i inspirowany przez Andrzeja Rysia) oraz program edukacyjnego patronażu instytucjonalnego pn. „Szkoły Jagiellońskie”[7]. Jednocześnie odbyła kurs terapii systemowej i wraz z Witoldem Reichhartem założyła szkołę metod konsultingu organizacyjnego „Advisio”[8], w której niektóre metody terapii rodzin (np. metoda pytań cyrkularnych) zostały przekształcone na narzędzia interwencji systemowej w dużych organizacjach.

W 2014 roku przeprowadziła się do Belgii, gdzie dwa lata spędziła w Brugii a od 2017 roku mieszka w Leuven. W latach 2016–2018 odbyła staż podoktorski pod kierunkiem prof. Francisa Heylighena(inne języki) w grupie badawczej „Evolution, Complexity and Cogntion”[9] na Wolnym Uniwersytecie w Brukseli (VUB) oraz pełniła funkcję dyrektora zarządzającego „Global Brain Institute”[10].

W 2018 roku opracowała i zainicjowała autorski program edukacyjno-badawczy „School of Thinking”[11], którym od 2019 kieruje na Wolnym Uniwersytecie w Brukseli (VUB).

Główne publikacje edytuj

  • Lenartowicz. M. (2012). Koncepcja gry językowej Wittgensteina w świetle badań współczesnego językoznawstwa, Universitas.
  • Lenartowicz, M. (2015). The nature of the university. Higher Education, 69(6), 947-961.
  • Lenartowicz, M. (2016). Natura oporu: Uniwersytet jako samowytwarzający się system społeczny, Poznań: CSPP UAM.
  • Lenartowicz, M. (2017). Creatures of the semiosphere: A problematic third party in the ‘humans plus technology’ cognitive architecture of the future global superintelligence. Technological Forecasting and Social Change, 114, 35-42.
  • Lenartowicz, M., Weinbaum, D., Heylighen, F., Kingsbury, K., & Harmsen, T. (2018). The Human Takeover: A Call for a Venture into an Existential Opportunity. Information, 9(5), 113.

Nagrody edytuj

  • 2008–2011. ‘Doctus’, stypendium doktoranckie Małopolskiego Centrum Przedsiębiorczości.
  • 2014. Najlepsza rozprawa doktorska na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Marta Maria Lenartowicz. cris.vub.be (ang.)
  2. ↑ Marta. Wołos, Koncepcja „gry je̜zykowej” Wittgensteina w świetle badań współczesnego je̜zykoznawstwa, Tow. Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, 2002, ISBN 83-7052-517-2, OCLC 181466935 [dostęp 2019-11-29].
  3. ↑ Autopoiesis uniwersytetu. Studium zastosowania koncepcji systemu autopoietycznego do prognozowania procesów zmian w małopolskich szkołach wyższych w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2019-11-29].
  4. ↑ Kazimierz Sowa, Recenzja rozprawy doktorskiej [online], 2013.
  5. ↑ Szkoła Coachów The Art & Science of Coaching [online], wszechnica.uj.pl [dostęp 2019-11-29].
  6. ↑ Poławiacze Pereł [online], wszechnica.uj.pl [dostęp 2019-11-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-30].
  7. ↑ Projekty zrealizowane - Instytut Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego [online], isp.uj.edu.pl [dostęp 2019-11-29].
  8. ↑ Marta Lenartowicz i inni, Rozwój organizacyjny XXI wieku, Advisio Press, 2010, ISBN 978-83-929814-4-2, OCLC 802151585 [dostęp 2019-11-29].
  9. ↑ ECCO Home | ecco.vub.ac.be [online], ecco.vub.ac.be [dostęp 2019-11-29].
  10. ↑ The Global Brain Institute [online], sites.google.com [dostęp 2019-11-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-01].
  11. ↑ Home [online], School of Thinking VUB [dostęp 2019-11-29] (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marta_Lenartowicz&oldid=73144130”