Massiccio del Gran Paradiso
(Przekierowano z Masyw Gran Paradiso)
Massiccio del Gran Paradiso (fr. Massif du Grand Paradis)[1][2] – grupa górska w Alpach Zachodnich. Leży w północno-zachodnich Włoszech, w regionach Dolina Aosty i Piemont. Nazwa masywu pochodzi od najwyższego szczytu masywu, Gran Paradiso, wznoszącego się na wysokość 4061 m. Masyw jest częścią Alp Graickich.
Na terenie masywu znajduje się park narodowy Parco Nazionale del Gran Paradiso.
Najwyższe szczyty:
- Gran Paradiso – 4061 m,
- Roc – 4026 m,
- Grivola – 3969 m,
- Piccolo Paradiso – 3926 m,
- Cresta Gastaldi – 3894 m,
- Becca di Moncorvé – 3875 m,
- Becca di Montandayné – 3838 m,
- Punta Bianca – 3793 m,
- Herbetet – 3778 m,
- Punta di Ceresole – 3777 m,
- Torre del Gran San Pietro – 3692 m,
- Punta Nera – 3683 m,
- Punta Budden – 3683 m,
- Torre di Sant’Andrea – 3651 m,
- Roccia Viva – 3650 m,
- Testa della Tribolazione – 3642 m,
- Ciarforon – 3642 m,
- Punta Rossa – 3630 m,
- Becca di Gay – 3621 m,
- Torre di Sant’Orso – 3618 m,
- Tresenta – 3609 m,
- Becco della Pazienza – 3606 m.
Schroniska:
- Rifugio Vittorio Emanuele II - 2732 m,
- Rifugio Federico Chabod - 2750 m,
- Rifugio città di Chivasso - 2604 m,
- Rifugio Vittorio Sella - 2584 m,
- Rifugio Sogno di Berdzé al Péradzà - 2526 m.
Przypisy edytuj
- ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii nie podaje polskiego egzonimu: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, ss. 371 i 372; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-11-12].
- ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, Przedmowa, s. XVIII; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-11-12].
Niewymienienie danego obiektu jest jednoznaczne ze stwierdzeniem, że Komisja nie zaleca dla niego polskiej nazwy, nawet jeżeli taka spotykana jest w niektórych publikacjach.
Bibliografia edytuj
- Sergio Marazzi. Atlante Orografico delle Alpi. SOIUSA. Pavone Canavese (TO), Priuli & Verlucca editori, 2005.