Meander (speleologia)

Meander – rodzaj korytarza jaskiniowego. Podaje się następujące jego definicje:

  • wąski i kręty korytarz jaskiniowy, często dużej wysokości,
  • bardzo kręty korytarz,
  • bieg cieku po łukowatych krzywiznach spowodowany boczną erozją wody
  • element próżni krasowej składający się głównie z meandrującego korytarza, po dnie którego płynie potok[1].
Meander w Leśnej Baszcie

Meandry są poskręcane nie tylko w poziomie, ale też i w pionie. Ciasne meandry są trudniejsze do przejścia od ciasnych, prostych korytarzy[2].

O krętym korytarzu mówi się też, że jest to meandrujący korytarz. Nazwa meander występuje w nazwach własnych wielu jaskiń i schronisk, np. Ciasny Meander, Meander w Mysiurze, Meander w Wąwozie Półrzeczki[3].

Przypisy edytuj

  1. Encyklopedia speleologiczna [online] [dostęp 2020-01-02].
  2. Słownik głównych pojęć jaskiniowych [online] [dostęp 2020-01-15] [zarchiwizowane z adresu 2019-12-20].
  3. Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2020-01-15].