Mezopeltidium
Mezopeltidium (łac. mesopeltidium[1]) – część prosomy niektórych pajęczaków.
U rozłupnogłowców i głaszczkochodów mezopeltidia to dwie płytki (skleryty) położone na piątym segmencie prosomy, za propeltidium[2][3][4]. U głaszczkochodów płytki te są zredukowane i położone po bokach segmentu[3].
U solfug jako mezopeltidium określany może być cały piąty segment prosomy, który łączy się ruchomo z poprzedzającym go propeltidium i znajdującym się za nim metapeltidium[5], lub tylko jego grzbietowa część[4]. W pierwszym przypadku na mezopeltidium osadzone są odnóża kroczne trzeciej pary[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Armand R. Maggenti, Scott Lyell Gardner: Online Dictionary of Invertebrate Zoology. 2005, s. 737.
- ↑ Marek Żabka: Rząd: rozłupnogłowce — Schizomida. W: Zoologia: Stawonogi. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. T. 2, cz. 1.. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 71. ISBN 978-83-01-16568-0.
- ↑ a b Jerzy Michalik: Rząd: głaszczkobieżne — Palpigradi. W: Zoologia: Stawonogi. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. T. 2, cz. 1.. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 235. ISBN 978-83-01-16568-0.
- ↑ a b Słownik terminów. W: Zoologia: Stawonogi. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. T. 2, cz. 1.. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 359. ISBN 978-83-01-16568-0.
- ↑ a b Jacek Dabert: Rząd: solfugi — Solifugae (Solifugida). W: Zoologia: Stawonogi. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. T. 2, cz. 1.. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 116-117. ISBN 978-83-01-16568-0.