Michael Ray Bourn (ur. 27 grudnia 1982) – amerykański baseballista występujący na pozycji środkowozapolowego w organizacji Baltimore Orioles.

Michael Bourn
Ilustracja
Michael Bourn jako zawodnik Cleveland Indians.
#1 Baltimore Orioles
środkowozapolowy
Pełne imię i nazwisko

Michael Ray Bourn

Data i miejsce urodzenia

27 grudnia 1982
Houston

Odbija

lewą

Rzuca

prawą

Debiut

30 lipca 2006

Statystyki
Średnia uderzeń

0,266

Home runy

36

Uderzenia

1272

RBI

361

Kariera klubowa
Lata Kluby
2006–2007 Philadelphia Phillies
2008–2011 Houston Astros
2011–2012 Atlanta Braves
2013–2015 Cleveland Indians
2015 Atlanta Braves
2016 Arizona Diamondbacks
2016 Baltimore Orioles
Stan na koniec sezonu 2016.

Przebieg kariery

edytuj

Bourn po ukończeniu szkoły średniej w 2000 został wybrany w 19. rundzie draftu przez Houston Astros, jednak nie podpisał kontraktu, gdyż zdecydował się podjąć studia na University of Houston, gdzie w latach 2001–2003 grał w drużynie uniwersyteckiej Houston Cougars[1][2]. W czerwcu 2003 został wybrany w trzeciej rundzie draftu przez Philadelphia Phillies i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Scranton/Wilkes-Barre Red Barons, reprezentującym poziom Triple-A[1][3]. W Major League Baseball zadebiutował 30 lipca 2006 w drugim meczu doubleheader przeciwko Florida Marlins na pozycji lewozapolowego[1].

15 lipca 2007 w meczu z St. Louis Cardinals zdobył pierwszego home runa w MLB[4]. Dwanaście dni później w spotkaniu z Pittsburgh Pirates z powodu kontuzji Aarona Rowanda po raz pierwszy wystąpił w wyjściowym składzie i zaliczył 4 odbicia na 4 podejścia, a także zdobył 2 runy[5]. W listopadzie 2007 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Houston Astros[1]. W sezonie 2009 skradł najwięcej baz w National League (zwyciężał w tej klasyfikacji również w 2010 i 2011) i po raz pierwszy otrzymał Złotą Rękawicę[1]. Rok później po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd[1].

W lipcu 2011 przeszedł do Atlanta Braves[1]. W lipcu 2012 zajął 2. miejsce w ostatecznym głosowaniu do All-Star Game za Davidem Freesem z St. Louis Cardinals, jednak otrzymał powołanie do tego meczu w miejsce kontuzjowanego Iana Desmonda z Washington Nationals[6]. W listopadzie 2012 odrzucił ofertę nowego kontraktu i został wolnym agentem[7].

W lutym 2013 podpisał czteroletnią z opcją przedłużenia o rok umowę wartą 60 milionów dolarów z Cleveland Indians[8]. W sezonie 2014 wraz z Adamem Eatonem z Chicago White Sox zaliczył najwięcej triple'ów w American League (10)[1]. W sierpniu 2015 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Atlanta Braves[9]. 22 kwietnia 2016 podpisał niegwarantowany kontrakt z Toronto Blue Jays[10].

W maju 2016 został zawodnikiem Arizona Diamondbacks, zaś w sierpniu 2016 w ramach wymiany przeszedł do Baltimore Orioles[1]. W lutym 2017 podpisał niegwarantowany kontrakt z Orioles[11].

Nagrody i wyróżnienia

edytuj
Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
All-Star 2009, 2012 [1]
Gold Glove Award 2009, 2010 [1]
Fielding Bible Award 2010 [12]

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k Michael Bourn Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2014-06-15]. (ang.).
  2. Michael Bourn Biography. uhcougars.com. [dostęp 2014-06-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 września 2016)]. (ang.).
  3. Michael Bourn Minor League Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2014-06-15]. (ang.).
  4. Cards' HRs send Phillies to 10,000th franchise loss. espn.com. [dostęp 2014-06-15]. (ang.).
  5. Phillies score early and often to rout Pirates in 7 innings. espn.com. [dostęp 2014-06-15]. (ang.).
  6. Ian Desmond out of All-Star Game. espn.com. [dostęp 2014-06-15]. (ang.).
  7. Bourn turns down Braves' qualifying offer. mlb.com. [dostęp 2014-06-15]. (ang.).
  8. Busy Indians bring in Bourn with four-year deal. mlb.com. [dostęp 2014-06-15]. (ang.).
  9. Braves get Swisher, Bourn from Tribe for Johnson. mlb.com. [dostęp 2015-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-16)]. (ang.).
  10. Blue Jays sign OF Michael Bourn to minor league contract. espn.com. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  11. O's 'good atmosphere' welcoming to Bourn. mlb.com. [dostęp 2017-02-25]. (ang.).
  12. The 2010 Awards. fieldingbible.com. [dostęp 2014-06-15]. (ang.).