Michaił Winawer

Michaił Lwowicz Winawer, ros. Михаил Львович Винавер (ur. w 1880 w Warszawie, zm. 29 września 1942 w ZSRR) – rosyjski prawnik, lewicowy działacz polityczny, radziecki działacz humanitarny

Był z pochodzenia Żydem. W 1898 r. wstąpił do Bundu. Potem przeszedł do mienszewików. Ukończył studia techniczne. Po 1917 r. zrezygnował z działalności politycznej. W 1918 r. został zastępcą Jekatieriny P. Pieszkowej w Politycznym Czerwonym Krzyżu i Biurze Pełnomocnika Polskiego Czerwonego Krzyża. Specjalizował się w pomocy prawnej. 31 marca 1919 r. w Moskwie został aresztowany przez CzeKa, ale wkrótce wyszedł na wolność. To samo miało miejsce w 1921. W 1937 r. aresztowało go NKWD. Po procesie został skazany na karę 10 lat łagrów. Na pocz. 1942 r. wypuszczono go na wolność w wyniku amnestii dla byłych obywateli Polski. Zmarł 29 września tego roku podczas ewakuacji Armii Polskiej gen. Władysława Andersa do Iranu.

Linki zewnętrzne

• Krótka biografia Michaiła L. Winawera (jęz. rosyjski)
• Notka dotycząca Michaiła L. Winawera (jęz. rosyjski). stalin.memo.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-04)].

Bibliografia

• Винавер М. Л., Пешкова Е. П.: Наш спор с Вами решит жизнь: письма М. Л. Винавера и Е. П. Пешковой к Е. Д. Кусковой, 1923-1936, 2009