Mike Havenaar

japoński piłkarz

Mike Havenaar (jap. ハーフナー・マイク, ur. 20 maja 1987 w Hiroszimie) – japoński piłkarz pochodzenia holenderskiego grający na pozycji napastnika. Od 2017 roku jest zawodnikiem klubu Vissel Kobe. Jest synem Dido Havenaara, byłego piłkarza, bramkarza.

Mike Havenaar
ハーフナー・マイク
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 maja 1987
Hiroszima

Wzrost

194 cm[1]

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Vissel Kobe

Numer w klubie

9

Kariera juniorska
Lata Klub
2000–2002 Consadole Sapporo
2003–2005 Yokohama F. Marinos
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2006–2010 Yokohama F. Marinos 26 (0)
2008 Avispa Fukuoka (wyp.) 26 (7)
2009 Sagan Tosu (wyp.) 33 (15)
2010–2011 Ventforet Kōfu 63 (37)
2011–2014 SBV Vitesse 78 (26)
2014–2015 Córdoba CF 5 (0)
2015 HJK Helsinki 20 (4)
2015–2017 ADO Den Haag 59 (25)
2017– Vissel Kobe 13 (3)
W sumie: 323 (117)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2005  Japonia U-18 1 (0)
2006  Japonia U-19 3 (0)
2007  Japonia U-20 3 (1)
2011–  Japonia 18 (4)
W sumie: 25 (5)
  1. Aktualne na: 11 kwietnia 2018. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 11 kwietnia 2018.

Kariera klubowa edytuj

Karierę piłkarską Havenaar rozpoczął w klubie Consadole Sapporo. Następnie podjął treningi w zespole Yokohama F. Marinos. W 2006 roku awansował do kadry pierwszego zespołu. 15 kwietnia 2006 zadebiutował w J-League w przegranym 3:4 domowym meczu z Gambą Osaka. W Yokohamie grał w sezonach 2006 i 2007.

W 2008 roku Havenaar został wypożyczony do drugoligowej Avispy Fukuoka. Swój debiut w niej zanotował 3 maja 2008 w przegranym 0:4 wyjazdowym spotkaniu z Shonanem Bellmare. W Avispie spędził sezon.

W 2009 roku Havenaar wrócił do Yokohama F. Marinos, ale po rozegraniu 2 meczów został wypożyczony do Saganu Tosu. W Saganie zadebiutował 30 maja 2009 w meczu z Roasso Kumamoto (2:1) i w debiucie zdobył gola. Łącznie w sezonie 2009 zdobył ich 15.

W 2010 roku Havenaar zmienił klub i odszedł do Ventforetu Kōfu. Po raz pierwszy wystąpił w nim 6 marca 2010 w meczu z Avispą Fukuoka (1:3). Na koniec 2010 roku awansował z Ventforetem do pierwszej ligi. W sezonie 2011 z 17 golami został wicekrólem strzelców J-League. W grudniu 2011 został piłkarzem holenderskiego Vitesse Arnhem[2][3][4]. W lipcu 2014 podpisał dwuletni kontrakt z Córdoba CF z możliwością przedłużenia o kolejny rok[5], a w marcu 2015 przeszedł do HJK Helsinki[6]. 11 sierpnia 2015 przeszedł do holenderskiego ADO Den Haag, z którym podpisał 3-letni kontrakt[7].

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
2006 Yokohama F. Marinos Japonia   J-League 9 0
2007 15 0
2008 Avispa Fukuoka 26 7
2009 Yokohama F. Marinos 2 0
2009 Sagan Tosu 33 15
2010 Ventforet Kōfu 31 20
2011 Ventforet Kōfu 32 17
2011/2012 SBV Vitesse Holandia   Eredivisie 15 5
2012/2013 31 11
2013/2014 32 10
2014/2015 Córdoba CF Hiszpania   Primera División 5 0
2015 HJK Helsinki Finlandia   Veikkausliiga 20 4
2015/2016 ADO Den Haag Holandia   Eredivisie 31 16
2016/2017 28 9
2017 Vissel Kobe Japonia   J-League 9 2
2018

Kariera reprezentacyjna edytuj

W 2007 roku Havenaar wystąpił z reprezentacją Japonii U-20 na Mistrzostwach Świata U-20 w Kanadzie. W dorosłej reprezentacji zadebiutował 2 września 2011 w wygranym 1:0 meczu eliminacji do Mistrzostw Świata 2014 z Koreą Północną. 11 października 2011 w spotkaniu tych eliminacji z Tadżykistanem strzelił swoje pierwsze dwa gole w kadrze narodowej.

Przypisy edytuj

  1. Mike Havenaar. lfp.es. [dostęp 2014-08-15]. (ang.).
  2. Stefan Coerts: Official: Vitesse sign Japan international Mike Havenaar. goal.com, 2011-12-21. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
  3. Japanse spits Havenaar definitief naar Vitesse. ad.nl, 2011-12-21. [dostęp 2015-07-21]. (niderl.).
  4. Vitesse trekt Japanse spits Havenaar aan. nu.nl, 2011-12-21. [dostęp 2015-07-21]. (niderl.).
  5. Mike Havenaar nuevo jugador del Córdoba C.F.. cordobacf.com, 2014-07-21. [dostęp 2015-07-21]. (hiszp.).
  6. HJK:lle kaksi kovan luokan vahvistusta. hjk.fi, 2015-03-02. [dostęp 2015-07-21]. (fiń.).
  7. Mike Havenaar komt ADO Den Haag versterken. ADO den Haag, 2015-08-11. [dostęp 2016-07-06]. (niderl.).

Bibliografia edytuj