Ministerstwo Rynku Wewnętrznego

ministerstwo PRL i III RP

Ministerstwo Rynku Wewnętrznego – polskie ministerstwo istniejące w latach 1987–1991, powołane z zadaniem działania w obszarze; polityki spożycia, modelu konsumpcji i wspierania drobnej wytwórczości. Minister był członkiem Rady Ministrów.

Ministerstwo Rynku Wewnętrznego
Państwo

 Polska

Data utworzenia

23 października 1987

Data likwidacji

28 czerwca 1991

Siedziba

Warszawa

brak współrzędnych

Ustanowienie urzędu

edytuj

Na podstawie ustawy z 1987 r. o utworzeniu urzędu Ministra Rynku Wewnętrznego ustanowiono nowy urząd w miejsce zniesionego urzędu Ministerstwa Handlu Wewnętrznego i Usług[1].

Ministrowie

edytuj

Zakres działania urzędu

edytuj

Do zadań Ministra Rynku Wewnętrznego należała; realizacja polityki państwa w zakresie funkcjonowania rynku wewnętrznego w stosunku do wszystkich podmiotów gospodarczych, niezależnie od formy własności, a w szczególności:

  • opracowywanie założeń polityki gospodarczej w dziedzinie rynku wewnętrznego,
  • tworzenie warunków do równoważenia podaży i popytu na rynku wewnętrznym,
  • analizowanie i prognozowanie popytu konsumpcyjnego i produkcyjnego na surowce, materiały, towary i usługi,
  • analizowanie i programowanie modelu konsumpcji,
  • współudział w programowaniu zużycia surowców, materiałów i towarów na potrzeby produkcji i świadczenia usług,
  • współdziałanie w opracowywaniu bilansów objętych narodowymi planami społeczno-gospodarczymi i centralnymi planami rocznymi oraz w pozostałym zakresie opracowywanie bilansów towarów i usług o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej,
  • współdziałanie w programowaniu zmian strukturalnych produkcji przemysłowej oraz inicjowanie przedsięwzięć gospodarczych zmierzających do zwiększenia podaży towarów i usług,
  • programowanie, organizowanie i nadzorowanie realizacji zamówień rządowych na materiały, towary i usługi,
  • określanie poziomu i struktury rezerw celowych oraz dysponowanie nimi,
  • współdziałanie w kształtowaniu narzędzi oddziaływania na rozmiary i strukturę popytu, w tym współdziałanie w kształtowaniu polityki cenowej,
  • wspieranie rozwoju drobnej wytwórczości,
  • tworzenie warunków do sprawnego funkcjonowania i organizacji handlu wewnętrznego i usług,
  • analizowanie i programowanie rozwoju handlu wewnętrznego i usług,
  • współdziałanie w kształtowaniu systemów ekonomiczno-finansowych jednostek gospodarczych reprezentujących różne formy własności, prowadzących działalność w zakresie handlu wewnętrznego i usług,
  • programowanie wielkości i struktury zapasów na potrzeby handlu,
  • ustalanie zasad obrotu deficytowymi surowcami, materiałami i towarami oraz współudział w ustalaniu zasad obrotu deficytowymi paliwami,
  • organizowanie systemu i zapewnienie warunków do przepływu informacji naukowo-technicznej i ekonomicznej w zakresie handlu i usług między jednostkami handlowymi, dostawcami i odbiorcami,
  • inicjowanie i podejmowanie działań organizacyjnych, ekonomicznych i prawnych sprzyjających konkurencji na rynku oraz współdziałanie w prowadzeniu polityki antymonopolowej,
  • inicjowanie i programowanie form organizacyjnych prowadzenia działalności handlowej i usługowej,
  • inicjowanie i rozszerzanie podaży poprzez wymianę towarową z zagranicą,
  • tworzenie i inicjowanie tworzenia przedsiębiorstw państwowych, zakładanie i inicjowanie zakładania spółek oraz występowanie z inicjatywą tworzenia jednostek drobnej wytwórczości, a także innych jednostek organizacyjnych,
  • kształtowanie zasad i realizacja polityki doboru, szkolenia i doskonalenia kadr kierowniczych,
  • podejmowanie działań w celu podnoszenia jakości towarów i usług przeznaczonych na rynek oraz zapewnianie ochrony praw nabywców,
  • współudział w ustalaniu i weryfikowaniu norm jakościowych na towary, materiały i surowce,
  • ustalanie wykazu towarów objętych gwarancją producenta oraz szczegółowych warunków gwarancyjnych,
  • tworzenie warunków do sprawnego funkcjonowania odbioru jakościowego w handlu,
  • współdziałanie z organizacjami konsumenckimi i producentów w zakresie poprawy funkcjonowania handlu i usług oraz realizacji uprawnień konsumentów,
  • wnioskowanie w sprawach oznaczania towarów państwowymi znakami jakości,
  • określanie warunków świadczenia usług, w tym usług gastronomicznych, a także klasyfikacji obiektów gastronomicznych,
  • wykonywanie zadań w zakresie obronności i bezpieczeństwa państwa oraz innych zadań określonych w odrębnych przepisach, w tym w zakresie gospodarki rezerwami państwowymi oraz gospodarki magazynowej.

Nadane uprawnienia urzędowi

edytuj

Minister Rynku Wewnętrznego wydawał:

  • zakazy wprowadzania do obrotu towarów, materiałów i surowców nie odpowiadających obowiązującym normom,
  • zakazy zakupu przez jednostki handlu wewnętrznego towarów o nieodpowiedniej jakości.

Zniesienie urzędu

edytuj

Na podstawie ustawy z 1991 r. o utworzeniu urzędu Ministra Przemysłu i Handlu zniesiono urząd Ministra Rynku Wewnętrznego[2].

Przypisy

edytuj
  1. Ustawa z dnia 23 października 1987 r. o utworzeniu urzędu Ministra Rynku Wewnętrznego. Dz.U. z 1987 r. nr 33, poz. 177
  2. Ustawa z dnia 28 czerwca 1991 r. o utworzeniu Urzędu Ministra Przemysłu i Handlu. Dz.U. z 1991 r. nr 66, poz. 286