Ministerstwo Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska

ministerstwo PRL

Ministerstwo Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska – polskie ministerstwo istniejące w latach 1972–1975, powołane w celu objęcia polityką państwa całokształtu spraw gospodarki terenowej i w dziedzinie ochrony środowiska. Minister był członkiem Rady Ministrów

Ministerstwo Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska
Państwo

 Polska

Data utworzenia

29 marca 1972

Data likwidacji

28 maja 1975

Siedziba

Warszawa

brak współrzędnych

Utworzenie urzędu edytuj

Na podstawie ustawy z 1972 r. o utworzeniu urzędu Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska ustanowiono nowy urząd[1].

Ministrowie edytuj

Zakres działania urzędu edytuj

Do zakresu działania Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska należały sprawy:

  • programowania i zagospodarowania przestrzennego miast, osiedli i wsi,
  • gospodarki terenami w miastach i osiedlach,
  • gospodarki mieszkaniowej i komunalnej, geodezji i kartografii,
  • wywłaszczania nieruchomości,
  • państwowego nadzoru nad budownictwem powszechnym i budownictwem specjalnym w zakresie gospodarki komunalnej,
  • normatywów projektowania dla budownictwa powszechnego i budownictwa specjalnego w zakresie gospodarki komunalnej,
  • ochrony naturalnego środowiska, w szczególności ochrony wód przed zanieczyszczeniem,
  • zieleni oraz powietrza atmosferycznego.

Szczegółowy zakres działania urzędu edytuj

Na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z 1972 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska do zakresu działania urzędu należały sprawy[2]:

  • programowania i zagospodarowania przestrzennego miast i innych jednostek osadniczych,
  • gospodarki terenami w miastach,
  • gospodarki mieszkaniowej,
  • gospodarki komunalnej,
  • geodezji i kartografii,
  • wywłaszczania nieruchomości,
  • państwowego nadzoru nad budownictwem powszechnym i budownictwem specjalnym w zakresie gospodarki komunalnej,
  • normatywów projektowania dla budownictwa powszechnego i budownictwa specjalnego w zakresie gospodarki komunalnej,
  • ochrony naturalnego środowiska, w szczególności ochrony wód przed zanieczyszczeniem, zieleni oraz powietrza atmosferycznego.

Dziedziny działania  urzędu edytuj

W dziedzinie programowania i zagospodarowania przestrzennego
  • ustalanie przepisów, normatywów i norm dotyczących planów miejscowych, planów realizacyjnych i wyznaczania terenów budowlanych na obszarach wsi,
  • ustalanie zasad i trybu wydawania decyzji w sprawach lokalizacji szczegółowej inwestycji oraz w sprawach zmian sposobu wykorzystania terenu i ustalania stref ochronnych,
  • ustalanie zasad koordynacji inwestycji budownictwa ogólnego i komunalnego na terenach miast oraz działalności służb inwestycyjnych działających w zakresie tego budownictwa,
  • ustalanie zasad przygotowania terenów uzbrojonych pod budownictwo mieszkaniowe i towarzyszące dla ludności nierolniczej oraz terenów pod budownictwo jednorodzinne i zagrodowe na terenie miast.
W dziedzinie gospodarki terenami w miastach ustalanie zasad
  • przekazywania terenów państwowych w użytkowanie,
  • oddawania terenów państwowych w użytkowanie wieczyste i sprzedaży budynków na tych terenach,
  • uznawania terenów za obszary urbanizacyjne.
W dziedzinie gospodarki mieszkaniowej
  • wytyczanie kierunków rozwoju budownictwa mieszkaniowego oraz zasad jego programowania,
  • ustalanie zasad projektowania, finansowania oraz warunków realizacji budownictwa mieszkaniowego dla ludności nierolniczej,
  • koordynacja budownictwa mieszkaniowego i towarzyszącego,
  • ustalanie zasad gospodarowania zasobami mieszkaniowymi o charakterze miejskim,
  • wytyczanie kierunków rozwoju i zasad świadczenia usług mieszkaniowych,
  • opracowywanie zasad rozdziału mieszkań i nadzór nad publiczną gospodarką lokalami,
  • ustalanie zasad współdziałania organów administracji domów mieszkalnych z samorządem mieszkańców,
  • koordynacja międzyresortowa usług mieszkaniowych.
W dziedzinie gospodarki komunalnej
  • ustalanie kierunków rozwoju oraz zasad programowania, projektowania, eksploatacji i funkcjonowania urządzeń:
  • zaopatrzenia w wodę ludności miast, a także na innych terenach osadniczych w zakresie ustalonym przepisami szczególnymi,
  • odprowadzania oraz oczyszczania ścieków miejskich,
  • melioracji miejskich,
  • dróg - wraz z ich wyposażeniem - w miastach, a także na innych terenach osadniczych w zakresie ustalonym przepisami szczególnymi,
  • komunikacji miejskiej,
  • terenów zieleni miejskiej (parki, zieleń osiedlowa i przyuliczna, ogrody działkowe, lasy komunalne) i cmentarzy,
  • służących do utrzymania porządku i czystości w miastach, a także na innych terenach osadniczych w zakresie ustalonym przez wojewodów,
  • zbiorowego ogrzewania budynków mieszkalnych i obiektów komunalnych, z wyjątkiem elektrociepłowni i ciepłowni centralnych,
  • oświetlenia ulic i placów publicznych,
  • zapewniających wykonywanie usług komunalnych (z wyjątkiem hoteli i pokoi gościnnych) w zakresie ustalonym odrębnymi przepisami,
  • ogrodów zoologicznych.
W dziedzinie geodezji i kartografii
  • programowanie, planowanie, koordynacja, wykonywanie zadań z dziedziny geodezji i kartografii dla potrzeb gospodarki narodowej i obronności kraju, z wyjątkiem zadań przekazanych do wykonania służbom geodezyjnym innych resortów, oraz ustalanie przepisów i normatywów dotyczących geodezji i kartografii,
  • koordynacja ustalania organizacji i zakresu działania służb geodezyjnych innych resortów oraz koordynacja i kontrolowanie fachowej działalności tych służb,
  • rozgraniczanie i podział nieruchomości oraz ewidencja gruntów, budynków i urządzeń w zakresie ustalonym przepisami szczególnymi,
  • prowadzenie składnic geodezyjnych i kartograficznych oraz sprawy reprodukcji i obiegu materiałów geodezyjnych i kartograficznych.
W dziedzinie zadań państwowego nadzoru budowlanego
  • ustalania warunków technicznych wykonywania i odbioru robót budowlanych i rozbiórkowych w budownictwie powszechnym,
  • dopuszczania do stosowania nowych materiałów, elementów i konstrukcji budowlanych oraz nowych metod budowlanych w budownictwie powszechnym,
  • ustalania zasad sporządzania i zatwierdzania opracowań projektów typowych, które ustala Minister Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych w porozumieniu z Ministrem Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska,
  • ustalania zasad i warunków umów o wykonanie prac projektowych, robót budowlanych oraz zasad odbioru robót budowlanych,
  • ustalania na podstawie wytycznych Rady Ministrów zasad koordynacji, organizacji i pracy państwowych jednostek projektowania.
W dziedzinie ochrony środowiska
  • nadzór i kontrola w zakresie ochrony wód przed zanieczyszczeniem łącznie z nakładaniem kar pieniężnych, określonych w art. 160 Prawa wodnego,
  • ochrona powietrza atmosferycznego przed zanieczyszczeniem,
  • prognozowanie, programowanie i planowanie rozwoju ochrony środowiska,
  • opiniowanie lokalizacji inwestycji pod względem ochrony środowiska,
  • bilansowanie i kontrola źródeł szkodliwych zanieczyszczeń,
  • ocena stanu jakości środowiska,
  • inicjowanie, opiniowanie i koordynacja przedsięwzięć w zakresie gospodarki ściekowej oraz produkcji urządzeń oczyszczających,
  • nadzór i kontrola w zakresie gospodarki ściekami,
  • inicjowanie i opiniowanie programów rozwoju nowej techniki i technologii, ograniczających lub zapobiegających nadmiernemu zanieczyszczeniu środowiska,
  • ustalanie norm dopuszczalnych stężeń zanieczyszczeń i standardów jakości środowiska,
  • prowadzenie działalności informacyjnej, propagandowej i popularyzacyjnej w zakresie ochrony środowiska,
  • koordynacja międzyresortowa w dziedzinie ochrony i kształtowania środowiska,
  • ustalanie kierunków i metod realizacji walki z hałasem, z wyłączeniem spraw objętych przepisami o bezpieczeństwie i higienie pracy,
  • ustalanie kierunków unieszkodliwiania odpadów przemysłowych i komunalnych, mających wpływ na zanieczyszczanie środowiska w stopniu naruszającym jego równowagę.
W dziedzinie budownictwa komunalnego
  • ustalanie w miastach zasad organizacji i wykonawstwa:
  • remontów kapitalnych budynków mieszkalnych i innych obiektów budownictwa powszechnego,
  • remontów kapitalnych urządzeń komunalnych,
  • drobnych inwestycji urządzeń komunalnych i budownictwa powszechnego.

Współdziałanie urzędu edytuj

Minister Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska przy wykonywaniu  swoich zadań współdziałał z naczelnymi i terenowymi organami administracji państwowej, centralnymi organizacjami spółdzielczymi i organizacjami społecznymi.  

Sprawował merytoryczną kontrolę działalności wydziałów w urzędach terenowych organów administracji państwowej w dziedzinach odpowiednich do zakresu swego działania oraz sprawował nadzór nad:

  • przedsiębiorstwami, zjednoczeniami, jednostkami zaplecza naukowo-badawczego i technicznego oraz innymi organizacjami gospodarczymi bezpośrednio mu podporządkowanymi,
  • działalnością jednostek gospodarki uspołecznionej i innych osób prawnych oraz osób fizycznych w dziedzinach działalności, w których pełni funkcje naczelnego organu administracji państwowej.

Zniesienie urzędu edytuj

Na podstawie ustawy z 1975 r. utworzeniu urzędu Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska zniesiono urząd Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska[3].

Przypisy edytuj

  1. Ustawa z dnia 29 marca 1972 r. o utworzeniu urzędu Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska. Dz.U. z 1972 r. nr 11, poz. 77
  2. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 czerwca 1972 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska. Dz.U. z 1972 r. nr 28, poz. 200
  3. Ustawa z dnia 28 maja 1975 r. o utworzeniu urzędu Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska. Dz.U. z 1975 r. nr 16, poz. 90