Ministerstwo Przemysłu Materiałów Budowlanych

Ministerstwo Przemysłu Materiałów Budowlanych – polskie ministerstwo istniejące w latach 1952–1957, powołane w celu kierowania i zarządzania całokształtem spraw związanych z przemysłem materiałów budowlanych. Minister był członkiem Rady Ministrów.  

Ministerstwo Przemysłu Materiałów Budowlanych
Data utworzenia

17 listopada 1952

Data likwidacji

22 marca 1957

Siedziba

Warszawa

brak współrzędnych

Powołanie urzędu

edytuj

Na podstawie dekretu z 1952 r. o utworzeniu urzędu Ministra Przemysłu Materiałów Budowlanych oraz urzędu Ministra Przemysłu Drzewnego i Papierniczego ustanowiono nowy urząd[1].

Ministrowie

edytuj

Zakres działania urzędu

edytuj

Na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z 1952 r. do zakresu działania urzędu Ministra Przemysłu Materiałów Budowlanych należały sprawy przemysłu materiałów budowlanych[2]:

  • cementowego;
  • wapienniczego;
  • gipsowego;
  • ceramik budowlanej;
  • materiałów budowlanych wapienno-piaskowych;
  • ceramicznego;
  • szklarskiego;
  • izolacyjnego;
  • kamienia budowlanego;
  • surowców mineralnych.

Zniesienie urzędu

edytuj

Na podstawie ustawy z 1957 r. o zmianach w organizacji i zakresie działania naczelnych organów administracji państwowej w niektórych gałęziach przemysłu, budownictwa i komunikacji zniesiono urząd Ministra Przemysłu Materiałów Budowlanych[3].


Przypisy

edytuj
  1. Dekret z dnia 17 listopada 1952 r. o utworzeniu urzędu Ministra Przemysłu Materiałów Budowlanych oraz urzędu Ministra Przemysłu Drzewnego i Papierniczego. Dz.U. z 1952 r. nr 45, poz. 304
  2. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 17 listopada 1952 r. w sprawie zakresu działania Ministra Przemysłu Materiałów Budowlanych oraz Ministra Przemysłu Drzewnego i Papierniczego. Dz.U. z 1952 r. nr 45, poz. 305
  3. Ustawa z dnia 22 marca 1957 r. o zmianach w organizacji i zakresie działania naczelnych organów administracji państwowej w niektórych gałęziach przemysłu, budownictwa i komunikacji. Dz.U. z 1957 r. nr 17, poz. 86