Wikipedia

Mirosław Minkina (profesor)

polski naukowiec

Mirosław Minkina – polski wykładowca akademicki, profesor nauk społecznych, specjalizujący się w problematyce służb specjalnych i bezpieczeństwa międzynarodowego, ze szczególnym uwzględnieniem polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej[1]. Od 2020 r. pełni funkcję Rektora Uniwersytetu w Siedlcach[2].

Mirosław Minkina
profesor nauk społecznych
Specjalność: służby specjalne, bezpieczeństwo międzynarodowe
Doktorat

2002 – nauki wojskowe
Akademia Obrony Narodowej

Habilitacja

2013 – nauki o bezpieczeństwie
Akademia Obrony Narodowej

Profesura

2020

Rektor
Uniwersytet

Uniwersytet w Siedlcach

Odznaczenia
Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Życiorys edytuj

W 1989 r. ukończył studia pedagogiczne w Wojskowej Akademii Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego[3]. W 1993 r. uzyskał dyplom Studiów Podyplomowych Służby Zagranicznej w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych. Jest absolwentem Institut Superieur de Formation Continue D’Etterbeek w Brukseli. Pełnił służbę wojskową na różnych stanowiskach dowódczych i sztabowych. W latach 1995–1999 wykonywał obowiązki pierwszego sekretarza w Ambasadzie RP w Brukseli, a następnie w Stałym Przedstawicielstwie RP przy NATO i Unii Zachodnioeuropejskiej (UZE), reprezentował Przedstawicielstwo w Komitecie Przeglądu Obronnego (Defence Review Committee), Polityczno-Wojskowym Komitecie Sterującym (Political-Military Steering Committe), Roboczej Grupie Wykonawczej (Executive Working Group) oraz Grupie Koordynacji Polityki (Policy Coordination Group). W 2002 roku uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie dorobku naukowego i rozprawy pt. „Problemy bezpieczeństwa w świetle nowej koncepcji strategicznej NATO” na Wydziale Strategiczno – Obronnym Akademii Obrony Narodowej[4]. W 2013 roku otrzymał w oparciu o dorobek naukowy oraz rozprawę habilitacyjną nt. „Wywiad w państwie współczesnym” stopień doktora habilitowanego w dziedzinie nauk społecznych w dyscyplinie nauki o bezpieczeństwie na Wydziale Bezpieczeństwa Narodowego Akademii Obrony Narodowej[5]. W 2020 r. otrzymał tytuł profesora nauk społecznych[6]. W latach 2012–2016 pełnił funkcję Dyrektora Instytutu Nauk Społecznych i Bezpieczeństwa Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. W latach 2013–2019 kierował Zakładem Bezpieczeństwa Międzynarodowego i Studiów Strategicznych w tym Instytucie. W latach 2016–2020 pełnił funkcję prorektora ds. nauki Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. Od 2020 r. kieruje Zespołem Badań Strategicznych Wymiarów Bezpieczeństwa Międzynarodowego. Studium teoretyczno-empiryczne w Instytucie Nauk o Bezpieczeństwie UPH. Został wybrany na rektora tegoż Uniwersytetu na kadencję 2020-2024. Odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi; Medalem Komisji Edukacji Narodowej; Brązowym, Srebrnym i Złotym Medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju” oraz Medalem „Za Zasługi dla Siedleckiej Uczelni”[7].

W pracy naukowej koncentruje się na problematyce bezpieczeństwa międzynarodowego, roli Federacji Rosyjskiej, NATO i Unii Europejskiej w systemie międzynarodowym. Stworzył podstawy teoretyczno-metodologiczne badań nad służbami specjalnymi, ze szczególnym uwzględnieniem współczesnego wywiadu i kontrwywiadu[7].

Jest autorem 9 monografii, 80 artykułów naukowych, w czasopismach krajowych i zagranicznych, współautorem prac analityczno-badawczych[8].

Wypromował 6 doktorów. Jest autorem recenzji w postępowaniach o nadanie stopnia doktora i doktora habilitowanego oraz w postępowaniach o nadanie tytułu profesora[7].

Jest członkiem European Association for Security i Polskiego Towarzystwa Nauk o Bezpieczeństwie[7].

Publikacje edytuj

Monografie edytuj

  • (2018) Kolorowe rewolucje w przestrzeni poradzieckiej. Geneza, istota, skutki[9]
  • (2017) Rosja-Zachód: walka o wpływy[10]
  • (2016) FSB. Gwardia Kremla[11]
  • (2016) Imperialna gra Rosji[12]
  • (2015) Kłamstwo i podstęp we współczesnym świecie[13]
  • (2014) Sztuka wywiadu w państwie współczesnym[14]
  • (2012) Wywiad Federacji Rosyjskiej[15]
  • (2011) Wywiad w państwie współczesnym[16]
  • (2010) Stosunki wojskowo-polityczne NATO – Unia Europejska[17]

Przypisy edytuj

  1. ↑ Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach – Życiorys prof. dr hab. Mirosław Minkina [online], www.uph.edu.pl [dostęp 2022-06-13] (pol.).
  2. ↑ Prof. dr hab. Mirosław Minkina, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-06-03].
  3. ↑ RAD-on: RAPORTY, ANALIZY, DANE [online], radon.nauka.gov.pl [dostęp 2023-06-29].
  4. ↑ Problemy bezpieczeństwa w świetle nowej koncepcji strategicznej NATO w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2023-11-10].
  5. ↑ Szczegóły rekordu – Osiągnięcia zawodowe (kariera) – Uniwersytet w Siedlcach [online], bazawiedzy.uph.edu.pl [dostęp 2023-11-10].
  6. ↑ Nominacje profesorskie w Pałacu Prezydenckim \ Aktualności \ Nominacje \ Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej [online], prezydent.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  7. ↑ a b c d Instytut Nauk o Bezpieczeństwie UPH w Siedlcach - Strona główna [online], uph.edu.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  8. ↑ ORCID [online], orcid.org [dostęp 2022-06-03].
  9. ↑ Mirosław Jan Minkina, Kolorowe rewolucje w przestrzeni poradzieckiej. Geneza, istota, skutki, Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach, 2018, ISBN 978-83-7399-804-9 [dostęp 2022-06-03] (pol.).
  10. ↑ Mirosław Jan Minkina, Rosja – Zachód. Walka o wpływy, Oficyna Wydawnicza Rytm, 2017, ISBN 978-83-7399-749-3 [dostęp 2022-06-03] (pol.).
  11. ↑ Mirosław Minkina, FSB. Gwardia Kremla, Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2016, ISBN 978-83-7399-700-4.
  12. ↑ Mirosław Minkina, Malina Kaszuba, Imperialna gra Rosji, Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2016, ISBN 978-83-7399-699-1.
  13. ↑ Mirosław Minkina, Beata Gałek, Kłamstwo i podstęp we współczesnym świecie, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Rytm, 2015, ISBN 978-83-7399-661-8.
  14. ↑ Mirosław Minkina, Sztuka wywiadu w państwie współczesnym, Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2014, ISBN 978-83-7399-13073-9, (wydane też w 2014 przez wydawnictwo Bellona, ISBN 978-83-7399-593-2).
  15. ↑ Mirosław Minkina, Wywiad Federacji Rosyjskiej, Siedlce: Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego, 2012, ISSN 2083-4179.
  16. ↑ Mirosław Minkina, Wywiad w państwie współczesnym, Warszawa: Wydawnictwo Akademii Obrony Narodowej, 2011 (Zeszyty Naukowe AON), ISSN 0867-2245.
  17. ↑ Mirosław Minkina, Stosunki wojskowo-polityczne NATO – Unia Europejska, Warszawa: Bellona, 2010, ISBN 978-83-11-11959-8.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mirosław_Minkina_(profesor)&oldid=73594297”