Miszniewiczy (biał. Мішневічы; ros. Мишневичи, Miszniewiczi) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie szumilińskim, u ujścia Usysy(inne języki) do Obola, siedziba administracyjna sielsowietu(inne języki). W 2009 roku liczyła 551 mieszkańców[1].

Miszniewiczy
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

szumiliński

Sielsowiet

Miszniewiczy(inne języki)

Populacja (2009)
• liczba ludności


551

Kod pocztowy

211272

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Miszniewiczy”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Miszniewiczy”
Ziemia55°26′33″N 29°35′31″E/55,442500 29,591944

Historia i elementy dziedzictwa kulturowego edytuj

W XIX/XX w. Miszniewicze były siedzibą gminy (włości) w powiecie horodeckim guberni witebskiej[2]. Znajdowała się tu cerkiew św. Jana Chrzciciela[3] (Narodzenia Jana Chrzciciela), która była drewnianą kaplicą cmentarną z 1787 r., oraz murowana cerkiew św. Eliasza z 1876 r.[4]. Ta ostatnia została zamknięta w 1935 r., zniszczona w trakcie ostrzału artyleryjskiego w 1944 r., a jej resztki rozebrano w latach 50. XX w.[5] Obecnie we wsi znajduje się prawosławny dom modlitwy pw. św. Eliasza, należący do parafii wchodzącej w skład dekanatu szumilińskiego eparchii witebskiej i orszańskiej[5].

Do elementów dziedzictwa kulturowego wsi należą również późnośredniowieczny kamienny krzyż[6], żołnierskie mogiły z 1944 r.[7][8], czołg-pomnik (właściwie działo samobieżne ISU-152) poświęcony 24 Brygadzie Pancernej 5KPanc. i tablice pamiątkowe dedykowane żołnierzom zwiadu 348 pułku 51 DS (drugiego formowania) 1 Frontu Nadbałtyckiego, biorącym udział w wyzwoleniu miejscowości spod okupacji niemieckiej(inne języki) 16 listopada 1943 r.[9] oraz mieszkańcom wsi poległym podczas wielkiej wojny ojczyźnianej.

Przypisy edytuj

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. [dostęp 2022-07-09]. (ros.).
  2. Miszniewicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 340.
  3. Miszniewicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 507.
  4. Шумилинский район в XIX-XX вв. Православие. shumilino.by, 2023-04-22. [dostęp 2024-01-29]. (biał.).
  5. a b Храм святого пророка Илии д. Мишневичи Шумилинского района (молитвенный дом). Витебская епархия. [dostęp 2024-01-30]. (ros.).
  6. В.У. Чараўко. Матэрыялы да карты пахавальных помнікаў Беларускага Падзвіння XIV–XVIII стагоддзяў. „Вестник Полоцкого государственного университета. Серия А. Гуманитарные науки”. 7, s. 18, 2010. (biał.). 
  7. Вёска Мішневічы на сучасных фотаздымках. radzima.net. [dostęp 2024-01-30]. (biał.).
  8. Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь. [dostęp 2024-01-29]. (biał.).
  9. К 80-летию освобождения Шумилинского района. Мишневичи празднуют первыми. shumilino.by, 2023-11-22. [dostęp 2024-01-29]. (ros.).