Mondo movies – podgatunek filmów dokumentalnych, zwykle pochodzenia włoskiego, wpisujących się w nurt kina eksploatacji. Utrzymane w tematyce pseudodokumentalnej, mondo movies skupiają się na sensacyjnych tematach, scenach i sytuacjach. Często ich akcja skupia się na zagranicznych, egzotycznych kulturach (co prowadziło do ich oskarżeń o etnocentryzm)[1], a ich tematem jest przedstawianie śmierci, gwałtów oraz ludobójstw[2]. Momentem kluczowym dla mondo movies było pojawienie się filmów Pieski świat (1962) oraz Africa Addio (1966) Gualtiera Jacopettiego; apogeum nurtu przypadło na lata 70.

Mondo movies
Lata istnienia

lata 60. – 70.

Kraj

Włochy

Nurty stanowiące inspirację

kino eksploatacji

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Marie-Aude Fouéré, Film as archive: Africa Addio and the ambiguities of remembrance in contemporary Zanzibar, „Social Anthropology”, 24 (1), 2016, s. 86, DOI10.1111/1469-8676.12282 [dostęp 2023-03-13] (ang.).
  2. Marie-Aude Fouéré, Film as archive: Africa Addio and the ambiguities of remembrance in contemporary Zanzibar, „Social Anthropology”, 24 (1), 2016, s. 89, DOI10.1111/1469-8676.12282 [dostęp 2023-03-13] (ang.).