Mondo movies
Mondo movies – podgatunek filmów dokumentalnych, zwykle pochodzenia włoskiego, wpisujących się w nurt kina eksploatacji. Utrzymane w tematyce pseudodokumentalnej, mondo movies skupiają się na sensacyjnych tematach, scenach i sytuacjach. Często ich akcja skupia się na zagranicznych, egzotycznych kulturach (co prowadziło do ich oskarżeń o etnocentryzm)[1], a ich tematem jest przedstawianie śmierci, gwałtów oraz ludobójstw[2]. Momentem kluczowym dla mondo movies było pojawienie się filmów Pieski świat (1962) oraz Africa Addio (1966) Gualtiera Jacopettiego; apogeum nurtu przypadło na lata 70.
Lata istnienia |
lata 60. – 70. |
---|---|
Kraj | |
Nurty stanowiące inspirację |
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Marie-Aude Fouéré , Film as archive: Africa Addio and the ambiguities of remembrance in contemporary Zanzibar, „Social Anthropology”, 24 (1), 2016, s. 86, DOI: 10.1111/1469-8676.12282 [dostęp 2023-03-13] (ang.).
- ↑ Marie-Aude Fouéré , Film as archive: Africa Addio and the ambiguities of remembrance in contemporary Zanzibar, „Social Anthropology”, 24 (1), 2016, s. 89, DOI: 10.1111/1469-8676.12282 [dostęp 2023-03-13] (ang.).