Muzeum Narodowe Kambodży

Muzeum Narodowe Kambodży – muzeum narodowe w Phnom Penh w Kambodży.

Muzeum Narodowe Kambodży
សារមន្ទីរជាតិ
Ilustracja
Zdjęcie z 2016 roku.
Państwo

 Kambodża

Miejscowość

Phnom Penh

Adres

Sangkat Chey Chumneas, 13, Khan Daun Penh

Data założenia

1919

Położenie na mapie Kambodży
Mapa konturowa Kambodży, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Muzeum Narodowe Kambodży”
Ziemia11°33′55,45″N 104°55′45,33″E/11,565403 104,929258
Strona internetowa

Historia edytuj

Muzeum powstało w 1919 roku i nosiło nazwę Muzeum Kambodży (Musée du Cambodge). Kamień węgielny pod budowę budynku wmurowano 15 sierpnia 1917 roku[1]. Budowę i projektowanie w stylu tradycyjnej architektury Khmerów nadzorował francuski archeolog i etnolog George Groslier. Był on również do 1941 roku jego pierwszym dyrektorem[2]. Otwarcie miało miejsce 13 kwietnia 1920 roku podczas khmerskiego Nowego Roku. W otwarciu wziął udział król Sisowath Wtedy też zmieniono nazwę na Muzeum Albert Sarraut (Musée Albert Sarraut), aby upamiętnić ówczesnego gubernatora generalnego Indochin. W 1924 roku budynek muzeum rozbudowano dodając skrzydła. Po odzyskaniu niepodległości muzeum przekazano Kambodży na podstawie osobnych porozumień[1]. Wtedy została zmieniona nazwa na Muzeum Narodowe Kambodży[3]. W okresie rządów Czerwonych Khmerów 1975–1979 muzeum było zamknięte. Ponownie otwarto je 13 kwietnia 1979 roku[1].

Zbiory edytuj

Kolekcja sztuki khmerskiej liczy ponad 14 000 eksponatów, a około 2 000 z nich jest pokazywanych na wystawach stałych[1].

Budynek edytuj

Podczas rewolucji Czerwonych Khmerów budynek stał opuszczony. Dużo zbiorów zostało zniszczonych. Po jej zakończeniu okazało się, że dach zgnił, ogród zarósł, a zbiory były w nieładzie. W budynku zagnieździły się nietoperze, których guano uszkadzało zbiory i stanowiło zagrożenie dla pracowników[1]. Budynek ma powierzchnię ponad 5000 m², w tym przestrzeń wystawienniczą liczącą 2800 m²[3].

Magazyny zostały umieszczone w podziemiach i były zalewane podczas podtopień i powodzi. W 1993 roku dzięki wsparciu UNESCO przeprowadzono modernizację pomieszczeń, aby zapewnić zbiorom bezpieczeństwo. W 1997 roku zbudowano wewnętrzny zbiornik do zbierania i odprowadzania wody[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Museum History [online], www.cambodiamuseum.info [dostęp 2020-11-07].
  2. Gabrielle Abbe, La « rénovation des arts cambodgiens » George Groslier et le Service des arts, 1917-1945, „Bulletin de l'Institut Pierre Renouvin” (1), 2008, s. 61-76 [zarchiwizowane z adresu 2020-06-23].
  3. a b Le Musée national du Cambodge [online], Seripheap [dostęp 2020-11-07].