Najwyższa Rada Sądownictwa (Włochy)

Najwyższa Rada Sądownictwa we Włoszech (. Consiglio Superiore della Magistratura) - organ stojący na straży niezależności wymiaru sprawiedliwości oraz niezawisłości sędziów i prokuratorów.

Najwyższa Rada Sądownictwa
Consiglio Superiore della Magistratura
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Siedziba

Rzym

Przewodniczący

Sergio Mattarella

Wiceprzewodniczący

Fabio Pinelli

Adres
Piazza dell'Indipendenza, 6 Rzym
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, w centrum znajduje się punkt z opisem „Najwyższa Rada Sądownictwa”
41°54′16,15″N 12°30′11,67″E/41,904487 12,503241
Strona internetowa

Skład

edytuj

Najwyższa Rada Sądownictwa składa się z Prezydenta Republiki Włoch, przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości oraz osób wybranych przez parlament. Obecnie liczy 33 członków.

Jej członków można podzielić na: stałych członków i wybieranych na 4-letnią kadencję.

Stałymi członkami są: Prezydent Republiki Włoch, który pełni funkcję przewodniczącego oraz Pierwszy Prezes Sądu Kasacyjnego i Prokurator Generalny Sądu Kasacyjnego[1].

Pozostali członkowie są wybierani w:

  • 2/3 przez wszystkich funkcjonariuszy sądownictwa powszechnego (magistrati ordinari, czyli sędziów i prokuratorów) spośród sędziów i prokuratorów różnych kategorii,
  • 1/3 przez parlament obradujący na wspólnym posiedzeniu w głosowaniu tajnym większością 3/5 głosów spośród profesorów zwyczajnych prawa na uniwersytetach i adwokatów praktykujących od co najmniej 15 lat.

Rada wybiera swojego wiceprzewodniczącego spośród osób wybranych przez parlament[2].

Zadania

edytuj

Do Najwyższej Rady Sądownictwa należą, stosownie do postanowień o organizacji wymiaru sprawiedliwości, sprawy zatrudnienia, przydziałów i przenoszenia, awansów i środków dyscyplinarnych w odniesieniu do funkcjonariuszy wymiaru sprawiedliwości[3].

Podejmuje ona uchwały w sprawach m.in.[4]:

  • zatrudniania, delegowania do konkretnych siedzib, przydziału funkcji, przenoszenia, awansowania oraz innych kwestiach dotyczących sytuacji sędziów i prokuratorów,
  • powoływania i odwoływania wiceprefektów honorowych, mediatorów oraz ich zastępców, a także osób spoza grona sędziów i prokuratorów działających w sekcjach specjalistycznych,
  • sankcji dyscyplinarnych przeciwko sędziom i prokuratorom,
  • wskazywania jako kandydatów na urząd sędziego Sądu Kasacyjnego profesorów i adwokatów odznaczających znacznymi zasługami.

Sami sędziowie i prokuratorzy powoływani są w drodze konkursów[5], a o ich nominacji decyduje Najwyższa Rada Sądownictwa.

Przypisy

edytuj
  1. Art. 104 Konstytucji Włoch
  2. Art. 104 Konstytucji Włoch
  3. Art. 105 Konstytucji Włoch
  4. Art. 10 ustawy 1958/195
  5. Art. 106 Konstytucji Włoch

Bibliografia

edytuj

Monika Urbaniak, Najwyższa Rada Sądownictwa we Włoszech [online], 2019 (pol.).

Konstytucja Włoch (po włosku).

Ustawa 1958/195 (po włosku).