Ner tamid
Ner tamid (hebr. נר תמיד, dosł. „wieczne światło”, jid. נר־תּמיד nejr-tomed lub nejir tomid) – w synagodze lampka symbolizująca obecność boskiego światła, pierwotnie umieszczana w niszy, w ścianie zachodniej bóżnicy, a później zawieszana przed lub nad aron ha-kodesz. Lampka powinna palić się bez przerwy, nawet wtedy, gdy synagoga jest pusta lub zamknięta. Stanowi wspomnienie złotej menory, która była ustawiona w Pierwszym Przybytku, a także używana później w Świątyni Jerozolimskiej[1][2].
Przypisy edytuj
- ↑ Eleonora Bergman: Ner tamid. [w:] Polski słownik judaistyczny [on-line]. Żydowski Instytut Historyczny Delet. [dostęp 2021-05-03]. (pol.).
- ↑ Zofia Borzymińska i Rafał Żebrowski: Menora. [w:] Polski słownik judaistyczny [on-line]. Żydowski Instytut Historyczny Delet. [dostęp 2021-05-03]. (pol.).
