Ngagpa (tyb. སྔགས་པ, transliteracja Wyliego: sngags-pa, od tybetańskiego słowa sngags oznaczającego mantrę) – w tybetańskim buddyzmie oraz tradycji bön instytucja ascety pozostającego poza obrębem dyscypliny monastycznej, praktykującego rytuały tantryczne i szamanistyczne w ramach linii przekazu niezależnych od głównych szkół[1]. Przypuszczalnie buddyzm tybetański przejął wiele elementów indyjskiego tantryzmu, zwłaszcza nurtu mahasiddha[2][3]. Ngagpa (oraz ich żeński odpowiednik ngagma) często pozostają w związku małżeńskim i dokonują różnego rodzaju obrzędów na rzecz lokalnej społeczności, mających na celu czysto praktyczne funkcje, jak zapewnienie dobrobytu wsi, dobrych plonów, deszczu itp.[4] W folklorze i ludowych legendach postrzegani są jako czarownicy, posługujący się niekiedy czarną magią (drag-sngags „groźne mantry”)[5].

Przypisy edytuj

  1. Ngakpa, Ngakmo [online], yoniversum.nl [dostęp 2017-11-25] (ang.).
  2. Ngakpas [online], www.khandro.net [dostęp 2017-11-25].
  3. Nauki – Tradycja Mahasiddhów w Tybecie.
  4. Tantra Practice [online], www.wordtrade.com [dostęp 2017-11-25].
  5. Vajranatha.com [online], vajranatha.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-18].

Bibliografia edytuj

  • Claudia Müller-Ebeling, Christian Rätsch i Surendra Bahadur Shahi (2002). Shamanism and Tantra in the Himalayas. Rochester, Vt.: Inner Traditions.

Linki zewnętrzne edytuj