Nicolas Geffrard (ur. 1762, zm. 1806[1]) – haitański wojskowy.

Uczestniczył w kongresie dowódców wojsk walczących z Francuzami w Arcahaie (15–18 maja 1803)[2]. Wobec pozostałych na wyspie po uzyskaniu przez Haiti niepodległości białych zajmował, w odróżnieniu od dużej części generalicji, liberalne stanowisko, opowiadając się raczej za ich deportacją, niż wymordowaniem[3]. Należał do przywódców haitańskich nastawionych sceptycznie do cesarstwa i sankcjonującej je konstytucji[4]. W 1805 zwalczał, nie uciekając się jednak do radykalnych środków, bunt pod wodzą Germaina Picota[5]. Był jednym z inicjatorów zawiązania spisku, który doprowadził do obalenia Jakuba I[6].

Jego synem był Fabre-Nicholas Geffrard, prezydent Republiki w latach 1859–1867[7].

Przypisy edytuj

  1. Nicolas Geffrard (1762 - 1806). Geni.com. [dostęp 2011-10-29]. (ang.).
  2. Tadeusz Łepkowski: Haiti. Początki Państwa i Narodu. Wyd. 1. Wrocław: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1964, s. 242.
  3. Tadeusz Łepkowski: Haiti. Początki Państwa i Narodu. Wyd. 1. Wrocław: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1964, s. 344.
  4. Tadeusz Łepkowski: Haiti. Początki Państwa i Narodu. Wyd. 1. Wrocław: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1964, s. 259.
  5. Tadeusz Łepkowski: Haiti. Początki Państwa i Narodu. Wyd. 1. Wrocław: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1964, s. 156–7.
  6. Tadeusz Łepkowski: Haiti. Początki Państwa i Narodu. Wyd. 1. Wrocław: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1964, s. 345.
  7. Tadeusz Łepkowski: Haiti. Początki Państwa i Narodu. Wyd. 1. Wrocław: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1964, s. 432.