Nikołaj Charczenko

Nikołaj Pietrowicz Charczenko, ros. Николай Петрович Харченко (ur. w 1914 r. w stanicy Nowo-Nikołajewskaja w Obwodzie Wojska Dońskiego, zm. ?) – radziecki wojskowy (porucznik), starszy oficer do specjalnych poruczeń w kompanii łączności sztabu Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji pod koniec II wojny światowej.

Życiorys edytuj

Ukończył szkołę średnią. Pod koniec lat 30. został zmobilizowany do Armii Czerwonej. Ukończył szkołę lotniczą w Jejsku. Od 1941 r. był lotnikiem – instruktorem w 2 Samodzielnym Pułku Myśliwskim. W 1942 r. został zestrzelony podczas walki powietrznej z Niemcami. Przebywał w różnych obozach jenieckich. W 1944 r. podjął kolaborację. Wstąpił do ochotniczych oddziałów przeciwlotniczych, które ochraniały Brumberg. W styczniu 1945 r. szkołę kontrwywiadowczą we wsi Kinwasser pod Hamburgiem. Następnie skierowano go do sztabu Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji, gdzie objął funkcję starszego oficera do specjalnych poruczeń w kompanii łączności. Pod koniec kwietnia tego roku wraz z pozostałymi wojskowymi oddziałów „własowskich” poddał się Amerykanom. We wrześniu został przekazany Sowietom. W 1946 r. po procesie skazano go na karę 15 lat łagrów. Dalsze jego losy są nieznane.

Bibliografia edytuj

  • Kirył M. Aleksandrow, Офицерский корпус армии генерала – лейтенанта А. А. Власова, 1944 – 1945, 2001