Nikołaj Tanasiejczuk

Nikołaj Tanasiejczuk
	Trener
Pseudonim	Kola
Data i miejsce urodzenia	16 grudnia 1959 ; Ałmaty
Obywatelstwo	rosyjskie / polskie
Wzrost	190 cm
	Kariera
Aktywność	1977–2000
Kariera klubowa
1977–1991	ZSRR, Jugosławia
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
2001–2002	Pogoń Ruda Śląska (asystent)
2003	SKK Szczecin (II trener)
2003–2004	TG Sandhausen (Niemcy–IILK)
2005–2006	Awtodor Saratów
2005–2006	Dinamo Petersburg (asystent)
2006–2007	Nur Kazań
2007–2008	Triumf II Lubiercy
2008–2009	Triumf Lubiercy (asystent)
2009–2010	SMS PZKosz Łomianki (ILK)
2011	KS Basket Piła (IILM)
2011–2011	Spartak Nogińsk
2012–2013	Dinamo Nowosybirsk
2013–2015	Ataman Rostow nad Donem (Rosja–IILM)
2015–2017	Almatinskij Legion (Kazachstan)
2017–2019	Lokomotiw Krasnodar Kubań (asystent)
2019–2020	Energa Kotwica Kołobrzeg (ILM)
	Reprezentacje narodowe
200?–200?	Kadra Kazachstanu mężczyzn U–18
2009–2011	Kadra Polski kobiet U–18
2011–2012	Kadra Rosji B
	↑ Mecze w lidze aktualne na 15 listopada 2019. ;

Nikołaj „Kola” Konstantinowicz Tanasiejczuk (ur. 16 grudnia 1959 w Ałmaty) – rosyjski koszykarz, występujący na pozycjach rozgrywającego lub rzucającego obrońcy, posiadający także polskie obywatelstwo, po zakończeniu kariery zawodniczej trener koszykarski.

W sezonie 1998/1999, jako zawodnik SKK Szczecin, ustanowił rekord PLK, notując 14 strat w trakcie spotkania z AZS-em Lublin^[1].

Jego żona Irina Archangielska występowała w polskiej ekstraklasie siatkarskiej, zdobywając pięciokrotnie mistrzostwo Polski i trzykrotnie puchar Polski.

27 czerwca 2002 został trenerem koszykarzy I-ligowego AZS Zagazu Koszalin^[2]. W styczniu 2003 przyjął etap drugiego trenera SKK Szczecin^[3]. We wrześniu opuścił klub^[4].

Po doprowadzeniu Kotwicy Kołobrzeg (2005), do awansu do PLK, podpisał umowę z rosyjskim Awtodorem Saratów^[5].

W sezonie 2009/2010 trenował koszykarki I-ligowego SMS PZKosz Łomianki^[6]. 1 czerwca 2010 został trenerem żeńskiej drużyny Lotosu Gdynia, która ze względów sponsorskich występowała w tamtym sezonie pod nazwą Basketball Investments Gdynia^[6]. W styczniu 2011 objął stanowisko trenera II-ligowego KS Basketu Piła^[7].

Osiągnięcia edytuj

Trenerskie edytuj

Puchar:
- Rosji (2018 jako asystent)
- Kazachstanu (2016)
Final Four Euro Cup (2008)
Awans do PLK z Kotwicą Kołobrzeg (2005)
Udział w mistrzostwach Europy U–18 kobiet (2010 – 11. miejsce)^[8]

Przypisy edytuj

↑ Rekord PLK – najwięcej strat Nikołaj Tanasejczuk, John Thomas i Jerel Blassingame. polskikosz.pl. [dostęp 2019-11-15]. (pol.).
↑ Nikołaj Tanasejczuk trenerem AZS ZAGAZ. gp24.pl. [dostęp 2019-11-15]. (pol.).
↑ Tanasejczuk drugi. gp24.pl. [dostęp 2019-11-15]. (pol.).
↑ SKK Szczecin przed sezonem. gornik.walbrzych.pl. [dostęp 2019-11-15]. (pol.).
↑ Nikołaj Tanasejczuk podpisał kontrakt w Rosji. sport.pl. [dostęp 2019-11-15]. (pol.).
↑ ^a ^b Nikołaj Tanasejczuk trenerem Lotosu. koszykowkakobiet.pl. [dostęp 2019-11-15]. (pol.).
↑ Były trener Lotosu Gdynia poprowadzi II-ligowców. sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2019-11-15]. (pol.).
↑ U18 Kobiet: Walka o ósemkę. pzkosz.pl. [dostęp 2019-11-15]. (pol.).

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

[1] Mecze w lidze aktualne na 15 listopada 2019.

[2] Rekord PLK – najwięcej strat Nikołaj Tanasejczuk, John Thomas i Jerel Blassingame. polskikosz.pl. [dostęp 2019-11-15]. (pol.).

[3] Nikołaj Tanasejczuk trenerem AZS ZAGAZ. gp24.pl. [dostęp 2019-11-15]. (pol.).

[4] Tanasejczuk drugi. gp24.pl. [dostęp 2019-11-15]. (pol.).

[5] SKK Szczecin przed sezonem. gornik.walbrzych.pl. [dostęp 2019-11-15]. (pol.).

[6] Nikołaj Tanasejczuk podpisał kontrakt w Rosji. sport.pl. [dostęp 2019-11-15]. (pol.).

[tana-7] Nikołaj Tanasejczuk trenerem Lotosu. koszykowkakobiet.pl. [dostęp 2019-11-15]. (pol.).

[8] Były trener Lotosu Gdynia poprowadzi II-ligowców. sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2019-11-15]. (pol.).

[9] U18 Kobiet: Walka o ósemkę. pzkosz.pl. [dostęp 2019-11-15]. (pol.).

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]