Nowa Zelandia na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1920

Nowa Zelandia na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1920
Kod MKOl	NZL
	Letnie Igrzyska Olimpijskie 1920; Antwerpia
Chorąży	Harry Wilson
Liczba zawodników	4 w 6 konkurencjach w 3 dyscyplinach

Nową Zelandię na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1920 reprezentowało czterech zawodników: trzech mężczyzn i jedna kobieta.

Historia

Był to debiut reprezentacji Nowej Zelandii na letnich igrzyskach olimpijskich. Ponieważ jedyna i pierwsza kobieta w reprezentacji miała 15 lat, towarzyszył jej ojciec Cecil ("Tui")Walrond, który był także jej trenerem pływackim. Został opiekunem i nieoficjalnym trenerem całego zespołu^[1].

Nie wszystko zostało dobrze przygotowane. Podróż morska opóźniła się już w Australii, a potem w Południowej Afryce, dlatego zespół przybył do Belgii po ponad dziewięciu tygodniach podróży, zaledwie kilka dni przed rozpoczęciem Olimpiady. Podczas długiej podróży zawodnicy nie mieli szans na trening.

Na uroczystości otwarcia drużyna nie miała jednolitego stroju - mężczyźni nosili garnitury, a Violet - kremową sukienkę. Tylko srebrne broszki w kształcie paproci przypięte na kapeluszach pokazywały, że są Nowozelandczykami^[1]. Violet swoją broszkę przypięła na krawacie^[2]. Wszyscy otrzymali czarne bawełniane podkoszulki z wyszytą srebrną paprocią^[3].

Violet występując na Igrzyskach miała 15 lat. Basenem pływackim była odgrodzona część kanału, bez lin. Jako jedyna z kobiet pływała kraulem. Na 100 m w stylu dowolnym zajęła 3 miejsce. Zakwalifikowała się do finału na 300 m, ale zachorowała i w finale nie startowała^[4].

Clarence Hadfield D'Arcy zdobył pierwszy medal olimpijski dla Nowej Zelandii.