Oświetlenie architektoniczne

Oświetlenie architektoniczne (ang. architectural lighting) – oświetlenie, mające na celu podkreślenie i eksponowanie cech architektonicznych budynków, poprzez zastosowanie różnych źródeł światła, kierunków i intensywności, w celu stworzenia efektów wizualnych odmiennych od naturalnego oświetlenia dziennej przestrzeni.

Oświetlenie architektoniczne jest poddawane pewnym normom i kryteriom, które określają standardy jakości oraz bezpieczeństwa. Przy projektowaniu i wdrażaniu oświetlenia architektonicznego często stosuje się pewne wytyczne, takie jak austriackie normy PN-EN 62262, która określa minimalny stopień ochrony IP oraz EN 62262, określającą klasę wytrzymałościową, którą oświetlenie zewnętrzne powinno spełniać[1].

Rolą oświetlenia architektonicznego jest podkreślenie koloru lub faktury danej powierzchni. Rozwiązanie jest stosowane najczęściej przy obiektach kulturalnych, obiektach sakralnych, hotelach i restauracjach, ale także w domach jednorodzinnych i osiedlach mieszkaniowych. Oświetlenie architektoniczne stosuje się eksponując atrakcyjne, bogate, różnorodne detale architektoniczne i elementy zdobnicze ukrywając jednocześnie mniej interesujące szczegóły[2].

Wysokie natężenie światła, dostarczanego przez lampy architektoniczne, pozwala projektantom, architektom i urbanistom na tworzenie wyjątkowych przestrzeni, podkreślając ich estetykę i nadając im charakteru, a także na zapewnienie bezpieczeństwa w przestrzeni publicznej w nocy[3].

Przypisy edytuj

  1. Bernd Schäppi, Thomas Bogner, Zamówienia publiczne & Projektowanie Oświetlenie uliczne, Österreichische Energieagentur – Austriacka Agencja Energetyczna, listopad 2017 (niem. • pol.).
  2. Joanna Ratajczak, Józef Jacek Zawodniak, Aspekty estetyczno – emocjonalne oraz projektowo – instalacyjne iluminacji obiektów sakralnych, „Prace Instytutu Elektroniki” (zeszyt 247), Politechnika Poznańska, 2010, s. 159–182 (pol.).
  3. Ryszard Hajdamowicz, Wpływ światła na detal architektoniczny, „Czasopismo Techniczne. Architektura”, R. 109 (z. 5-A/2), Politechnika Krakowska, s. 199–203 (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj