Obelisk Konstantyna
Obelisk Konstantyna – 32-metrowy słup usytuowany w konstantynopolitańskim hipodromie. Obelisk znajduje się w południowej części obiektu, niedaleko pochodzącej z Delf Kolumny Wężowej[1]. Budowla ta została wykonana z kamiennych bloków. Monument pochodzi z IV wieku. W dolnej części obelisku wywiercono otwory, z których spływała woda. Strukturę odnowił cesarz Konstantyn VII Porfirogeneta w X wieku[1]. Prawdopodobnie za panowania Konstantyna VII obelisk ozdobiono złoconymi plombami z brązu. Wykonane z brązu płyty zostały zrabowane i przetopione przez uczestników IV krucjaty w 1204 roku[1].
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Data budowy |
IV w. |
Położenie na mapie Turcji  | |
 41°00′06,95″N 28°34′58,62″E/41,001930 28,582950
| |
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Leszka i Wolińska 2011 ↓, s. 126.
Bibliografia edytuj
- Mirosław J. Leszka, Teresa Wolińska: Konstantynopol Nowy Rzym. Miasto i ludzie w okresie wczesnobizantyjskim. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011. ISBN 978-83-01-16521-5.