Z początkiem XVI w. klan Go-Hōjō rozpoczął ekspansję w regionie Kantō, zajmując prowincje Izu i Sagami. W 1524 roku syn założyciela klanu, Ujitsuna Hōjō, wyruszył przeciwko twierdzy Edo. Samo Edo było wówczas zwykłą wioską rybacką, ale zamek (dzisiejszy Pałac Cesarski w Tokio) leżał w centrum istotnego ośrodka uprawy ryżu. Zamek należał do klanu Uesugi, a dowódcą jego załogi był Tomooki Uesugi[1].

Oblężenie Edo
Sengoku (okres)
Ilustracja
Wieża Fushimi zamku Edo
Czas

Styczeń 1524 roku

Miejsce

Zamek Edo, dzisiejsze Tokio

Terytorium

Japonia

Przyczyna

Ofensywa Hōjō, chęć panowania w regionie

Wynik

Zwycięstwo Hōjō

Strony konfliktu
Klan Go-Hōjō Klan Uesugi
Dowódcy
Hōjō Ujitsuna Uesugi Tomooki
Ōta Suketaka
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia35°41′05″N 139°45′08″E/35,684722 139,752222

Aby odeprzeć atak napastników, Tomooki Uesugi wyprowadził swoich żołnierzy z zamku, aby wydać Hōjō bitwę podczas ich przeprawy przez rzekę Takanawa. Jednak Ujitsuna Hōjō przeprowadził swoje siły dookoła sił Uesugi, aby zaatakować je od tyłu. Kiedy jednostki rozpoczęły odwrót do zamku, Uesugi dowiedział się, że dowódca garnizonu, Suketaka Ōta, zdradził go i otworzył bramę dla jednostek klanu Hōjō[1].

Bitwa ta była początkiem walk pomiędzy klanami Hōjō i Uesugi, o panowanie nad rejonem Kantō, które trwały siedemnaście lat[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c Stephen Turnbull, War in Japan: 1467-1615, Oxford: Osprey Publishing, 2002, s. 31-32.