Ochowo
Ochowo (biał. Ахова; ros. Охово) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie pińskim, w sielsowiecie Ochowo.
Ochowo na drzeworycie Edwarda Gorazdowskiego (1863) | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Kod pocztowy |
225764 |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie Polski w 1939 | |
52°11′31″N 25°54′53″E/52,191944 25,914722 |
Siedziba parafii prawosławnej pw. Narodzenia Matki Bożej[2].
Historia
edytujW XV w. król Polski Kazimierz IV Jagiellończyk nadał wieś franciszkanom pińskim. W 1758 ufundowali tu oni cerkiew unicką, w 1867, w ramach represji po powstaniu styczniowym, zamienioną na prawosławną. W 1924 budynek został zwrócony katolikom. Po II wojnie światowej ponownie przejęty przez Cerkiew prawosławną.
W dwudziestoleciu międzywojennym leżało w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie pińskim, w gminie Żabczyce. Wieś była wówczas siedzibą rzymskokatolickiej parafii Świętej Trójcy, zanikłej w czasach komunizmu[3].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Przypisy
edytuj- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Пинское благочиние → 27. Приход храма Рождества Пресвятой Богородицы д.Охово Пинского района. pinskeparh.by. [dostęp 2021-01-12]. (ros.).
- ↑ Baza Miejscowości Kresowych. [dostęp 2021-01-12]. (pol.).
Bibliografia
edytuj- Ochowo, pow. piński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 368 .
- Ochowo na mapie WIG
- Дзяржаўнага цэнтра картографа-геадэзічных матэрыялаў і даных Рэспублікі Беларусь. [dostęp 2021-01-12]. (ros.).