Oinomancja

Oinomancja, oenomancja (gr. oinos 'wino') - metoda wróżenia z wina.

Wróżbita musi zwracać uwagę na najmniejsze szczegóły, aby prawidłowo odczytać wróżbę.

Metody wróżenia z wina

Analizie podlegają różne aspekty wina:

• ślady pozostawione przez kieliszek na kartce papieru,
• wygląd materiału gotowanego w winie,
• ślady wina pozostawione na drugi dzień po libacji,
• osad na dnie butelki wina lub kieliszka,
• osady po zewnętrznej stronie butelki oraz uszkodzenia korka czy etykiety,
• kolor oraz osobliwości danego wina,
• w przypadku wina musującego sposób poruszania się bąbelków,
• sposób rozlewania wina,
• smak.

Historia

Starożytna Grecja

W starożytnej Grecji wino stało się narzędziem wróżbiarskim za sprawą kultu Dionizosa. Specjalna praktyka dywinacyjna o nazwie kottabos polegała na rzucaniu między sobą w grupie osób naczynia z winem, a następnie analizie plam powstałych przy rozlewaniu.

Starożytny Rzym

W starożytnym Rzymie oinomancję prowadził specjalny duchowny Bacchante, sługa boga Bachusa (rzymskiego odpowiednika Dionizosa).