Okręty podwodne typu K VIII
Okręty podwodne typu K VIII – seria holenderskich okrętów podwodnych z okresu międzywojennego, składająca się z trzech jednostek[1]. Okręty były zbudowane do służby kolonialnej w Holenderskich Indiach Wschodnich.
| |
| Kraj budowy | |
|---|---|
| Stocznia | |
| Zbudowane |
3 |
| Użytkownicy | |
| Służba w latach |
1922 - 1942 |
| Uzbrojenie: | |
| 10 torped, 1 x 88 mm, 1 x 12,7 mm | |
| Wyrzutnie torpedowe: • dziobowe • rufowe |
|
| Załoga |
31 oficerów i marynarzy |
| Wyporność: | |
| • na powierzchni |
520 ton |
| • w zanurzeniu |
810 ton |
| Długość |
64,4 |
| Szerokość |
5,6 |
| Napęd: | |
| 2 x 6-cylindrowe silniki Diesla (2 x 775 KM) (K-VIII 2 x 8 cylindrowe silniki (2 x 900 KM)) , 2 x silniki elektryczne (2 x 200 KM) | |
| Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg: | |
| • na powierzchni |
3500 Mm przy 11 węzłach |
Historia i opis
edytujOkręty należały do amerykańskiego typu Holland i zostały wykonane według dokumentacji amerykańskiej firmy ELCO[2]. Zbudowano je w ramach programu z 1916 roku, stępki ich położono w latach 1917–1919 w stoczni De Schelde we Vlissingen, lecz wodowano je i ukończono dopiero po kilku latach, między 1922 a 1923 rokiem[2].
Okręty były konstrukcji dwukadłubowej[2]. Normalna głębokość zanurzenia wynosiła 50 m[2]. Wyporność na powierzchni wynosiła: standardowa 520 t, pełna 583 t, a w zanurzeniu 810 t[2] (według innych publikacji, wyporność na powierzchni wynosiła 521 t, a w zanurzeniu 712 t[3]). Pierwszy okręt K VIII miał dwa 8-cylindrowe silniki wysokoprężne MAN o mocy po 900 KM, a pozostałe miały 6-cylindrowe silniki Sulzer o mocy po 775 KM[2]. W zanurzeniu napędzały je dwa silniki elektryczne o mocy po 200 KM[2].
Początkowo przewidywano uzbrojenie artyleryjskie z armaty kalibru 75 mm, lecz ostatecznie otrzymały armatę kalibru 88 mm Bofors No. 2 L/45[2]. Oprócz tego uzbrojenie stanowiły dwa karabiny maszynowe: kalibru 12,7 mm i kalibru karabinowego[2]. Zrezygnowano też z projektowanej obrotowej wyrzutni torped, pozostawiając dwie dziobowe i dwie rufowe wyrzutnie torped kalibru 450 mm z 10 torpedami[2].
| Nazwa | Położenie stępki | Wodowanie | Wejście do służby |
|---|---|---|---|
| K VIII | 31. 10. 1917 | 28. 03. 1922 | 15. 09. 1922 |
| K IX | 1. 03. 1919 | 23. 12. 1922 | 21. 06. 1923 |
| K X | 1. 11. 1919 | 2. 05. 1923 | 24. 09. 1923 |
Służba
edytujOkręty służyły w Holenderskich Indiach Wschodnich. K VIII został uszkodzony na skutek wybuchu baterii akumulatorów w Singapurze 21 grudnia 1941 roku, po czym 15 lipca 1942 roku został skreślony z listy floty[2]. 27 sierpnia tego roku został oddany na złom w Australii[2][3].
K IX po klęsce sił ABDA w Indiach Holenderskich został przebazowany do Australii. 22 czerwca 1943 roku został przekazany Marynarce Wojennej Australii i zwrócony 31 maja 1944 roku[2]. Służył tam jako okręt treningowy HMAS K9[potrzebny przypis]. Był używany następnie jako pływający zbiornik paliwa[2]. Został utracony 9 czerwca 1945 roku po wejściu na mieliznę[2].
K X został uszkodzony przez japońskie patrolowce bombami głębinowymi na północ pd Jawy 1 marca 1942 roku, po czym następnego dnia samozatopiony w Surabai[3].
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- H.T. Lenton: Navies of the Second World War. Royal Netherlands Navy. Londyn: Macdonald & Co, 1968. (ang.).
- Siergiej Patianin, M. Barabanow. Korabli Wtoroj mirowoj wojny. WMS Niderłandow i małych stran Zapadnoj Jewropy (Bielgii, Irlandii, Islandii i Portugalii) [Корабли Второй мировой войны. ВМС Нидерландов и малых стран Западной Европы]. „Morskaja Kampanija”. Nr 2’2006, 2006. Moskwa: OOO Kollekcyja. (ros.).