Ordynariusz – w Kościele rzymskokatolickim każdy wyższy przełożony – oprócz biskupa rzymskiego, także biskup diecezjalny oraz inni, którzy – choćby tylko czasowo – są przełożonymi Kościoła partykularnego lub wspólnoty do niego przyrównanej, jak również ci, którzy w nich posiadają ogólną wykonawczą władzę zwyczajną, mianowicie wikariusze generalni i wikariusz biskupi, a także – dla własnych członków – wyżsi przełożeni kleryckich instytutów zakonnych na prawie papieskim i kleryckich stowarzyszeń życia apostolskiego na prawie papieskim, którzy posiadają przynajmniej zwyczajną władzę wykonawczą[1]. Jego odpowiednikiem w katolickich Kościołach wschodnich jest hierarcha[2].

Potocznie określenia tego używa się w stosunku do biskupa diecezjalnego. Tego określenia, na ogół wyłącznie do głównego biskupa danej diecezji, używają też niektóre Kościoły niekatolickie, np. polskokatolicki[3] czy prawosławny[4].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Kodeks prawa kanonicznego. Pallotinum, 2008. ISBN 978-83-7014-605-4. kan. 134 § 1.
  2. CCEO – Table of Contents – IntraText CT, www.intratext.com [dostęp 2022-09-27]. kan. 984 § 1.
  3. Ustrój, www.polskokatolicki.pl [dostęp 2022-09-27].
  4. ORTHODOX | Diecezja Warszawsko–Bielska, www.orthodox.pl [dostęp 2022-09-27].