Otjikoto (jezioro)
Otjikoto – jezioro krasowe na terytorium północnej Namibii, w pobliżu górniczego miasta Tsumeb, w regionie Oshikoto. Jest jednym z dwóch stale wypełnionych wodą jezior Namibii. W odległości 15 km znajduje się bliźniacze jezioro Guinas. Przypuszczalnie te dwa zbiorniki połączone są ze sobą systemem wypełnionych wodą jaskiń.
 Jezioro Otjikoto | |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
7075 m² |
| Wymiary • max długość |
|
| Hydrologia | |
| Rodzaj jeziora | |
Położenie na mapie Namibii  | |
 19°11′41″S 17°32′59″E/-19,194722 17,549722
| |
Powierzchnia jeziora, przypominającego koło o średnicy około 100 m, wynosi 7075 m². Jezioro Otjikoto zostało odkryte w 1851 roku przez Charlesa Anderssona i Francisa Galtona. Nazwa jeziora w języku herero oznacza głęboką dziurę. Jezioro stanowi zalany wodą lej krasowy o głębokości maksymalnej (według różnych źródeł) od 62, przez 76 do nawet 100 m, który łączy się z niezbadanym systemem wypełnionych wodą jaskiń, sięgającym do parku narodowego Etosha.
Podczas I wojny światowej niemieckie oddziały Schutztruppe zatopiły w jeziorze swoją broń i amunicję, chcąc uniknąć przejęcia jej przez oddziały południowoafrykańskie i angielskie. Po wojnie część sprzętu została wydobyta i znajduje się obecnie w muzeum w Tsumeb.
Jezioro Otjikoto jest od 1955 roku narodowym pomnikiem przyrody Namibii.
Jezioro leżało na trasie rowerowej podróży przez Afrykę Kazimierza Nowaka.
Bibliografia edytuj
- Jezioro Otjikoto (ang.)
- Jezioro Otjikoto. namibian.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-10)]. (ang.).