Płyta offsetowa

Płyta offsetowa (potocznie "blacha") – forma drukowa w druku offsetowym w postaci cienkiej blachy aluminiowej, którą zakłada się na cylinder formowy. Miejsca zadruku (obraz drukowy) na płycie offsetowej uzyskuje się w procesie fotochemicznym poprzez naświetlenie negatywowe blachy na kopioramie (technologia CtF) lub naświetlarce (technologia CtP), a następnie wytrawieniu miejsc naświetlonych. Miejsca naświetlone przekazują farbę w procesie druku.

naświetlona i wywołana płyta presensybilizowana pozytywowa

negatywowa forma kopiowa do naświetlania płyt fotoutwardzalnych (negatywowych)

Obecne płyty offsetowe są presensybilizowane (dosłownie "wstępnie uczulone"). Ich cechą szczególną (odróżniającą od wcześniej stosowanych form drukowych do offsetu) jest fakt wstępnego – jeszcze w wytwórni – pokrycia warstwą światłoczułą. Najczęściej jest to specjalnie przygotowana blacha aluminiowa grubości od 0,1 do 0,3 mm. Płyta taka nadaje się do naświetlania i wywoływania bezpośrednio po wyjęciu z opakowania, i nie wymaga - tak jak w pracowniach chemigraficznych w drukarniach do lat 80. XX wieku - wykonywania przed ich użyciem skomplikowanych procesów związanych z przygotowywaniem emulsji.

Płyty offsetowe dzieli się na:

• Płyty pozytywowe, które są fotorozpuszczalne tzn. iż miejsca nienaświetlone po wywołaniu tworzą elementy drukujące.
• Płyty negatywowe, które są fotoutwardzalne, co oznacza, że miejsca naświetlone po wywołaniu tworzą elementy drukujące.