Płyta scytyjska

Płyta scytyjska – jednostka geotektoniczna Europy, do końca XX wieku uważana za część platformy scytyjskiej.

     1. Tarcza ukraińska

Inne:

     2. Wyniesienie kowelskie

     3. Płyta wołyńsko-podolska

     4. Karpaty

     5. Platforma zachodnioeuropejska

     6. Zapadlisko dnieprowsko-donieckie

     7. Antekliza woroneska

     8. Doniecka struktura fałdowa

     9. Zapadlisko przyczarnomorskie

     10. Płyta scytyjska

     11. Krymska strefa fałdowa

Płyta scytyjska rozciąga się od północnej części Półwyspu Krymskiego po Morze Kaspijskie na wschodzie oraz Góry Krymskie i Kaukaz na południu.

Platformowe podłoże płyty jest wieku późnowaryscyjskiego. Skały osadowe płyty są pocięte intruzjami z mineralizacją polimetaliczną. Osady mają miąższość kilku tysięcy metrów.

Płyta scytyjska graniczy z pozostałą częścią platformy wschodnioeuropejskiej przez strefę nasunięć nachylonych ku południowi. Skały płyty scytyjskiej wzdłuż tej płyty są nasunięte na platformę prekambryjską nawet do 50 km na północ.

Literatura

• Włodzimierz Mizerski, „Geologia regionalna kontynentów”, Warszawa 2004, ISBN 83-01-14339-8