Pałac w Młynowie
Pałac w Młynowie – obiekt wybudowany według projektu Leopolda Szlegiela[2] w latach 1790–1791 przez Ludwikę Chodkiewiczową (1744-1816)[3].
 Pałac Chodkiewiczów w Młynowie, rys. N. Orda | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
pałac |
| Architekt |
Leopold Szlegiel[1] |
| Inwestor |
Ludwika Chodkiewiczowa |
| Rozpoczęcie budowy |
1790 |
| Ukończenie budowy |
1791 |
| Pierwszy właściciel |
Ludwika Chodkiewiczowa |
Położenie na mapie obwodu rówieńskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 50°30′50″N 25°36′24″E/50,513889 25,606667
| |
Położenie edytuj
Pałac jest położony w Młynowie, w osiedlu typu miejskiego na Ukrainie, stolicy rejonu w obwodzie rówieńskim.
Historia edytuj
Pałac, kryty dachem czterospadowym, wybudowany w stylu klasycystycznym; od frontu posiadał portyk z sześcioma kolumnami zwieńczonymi tympanonem[4]. Obiekt został uszkodzony podczas I wojny światowej oraz splądrowany w 1919 r. przez bolszewików. Ocalałe zbiory, w tym cenne archiwalia, hr. Mieczysław Chodkiewicz (1876-1933)[5] wywiózł do Krakowa i Lwowa. Odbudowę pałacu przerwał wybuch II wojny światowej; został on rozebrany jeszcze podczas wojny lub wkrótce po niej. Na jego miejscu w latach 60. wzniesiono budynek szkoły. Z kompleksu pałacowego do czasów współczesnych (2005 rok) zachowały się: klasycystyczna oficyna (obecnie muzeum) i dwa pawilony parkowe[6].
Przypisy edytuj
- ↑ Brzezinska
- ↑ Wioletta Brzezińska-Marjanowska Klasycystyczna architektura pałacowa na Wołyniu ok. 1780-1831 r.. [dostęp 2016-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-24)].
- ↑ Maria Ludwika Rzewuska. genealogia.grocholski.pl. [dostęp 2016-05-26].
- ↑ M. Orłowicz Ilustrowany przewodnik po Wołyniu, s. 39
- ↑ Mieczysław Chodkiewicz. genealogia.grocholski.pl. [dostęp 2016-05-26].
- ↑ Grzegorz Rąkowski, Wołyń. Przewodnik po Ukrainie Zachodniej. Część I, Pruszków: Rewasz, 2005, s. 294-296, ISBN 83-89188-32-5, OCLC 69330692.
Linki zewnętrzne edytuj
- Młynów (pow. dubieński), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 547.