Pałuczaniegrupa etnograficzna ludności polskiej zamieszkującej Pałuki – obszar przejściowy między Wielkopolską, Kujawami i Krajną.

Pałuczanie
Miejsce zamieszkania

Polska (Pałuki)

Język

polski standardowy, dialekt wielkopolski, gwary pałuckie

Grupa

Polacy

Ich nazwa wywodzi się od starosłowiańskich wyrazów łęg, ług, łuk, łuh oznaczających tereny podmokłe, bądź od średniowiecznego rodu Pałuków[1], władających dobrami, obejmującymi część chodzieskiego, część wągrowieckiego, okolice Żnina i Szubina po Noteć. Swoją gwarą i tradycyjną kulturą ludową nawiązują do północnej Wielkopolski, a także do elementów z terenu Kujaw.

Przypisy

edytuj
  1. Jerzy Adamczewski, Budownictwo ludowe na Pałukach, „Studia Lednickie”, 7, 2002, s. 193-238 [dostęp 2020-06-24].

Bibliografia

edytuj
  • Andrzej Brencz, Wielkopolska jako region etnograficzny, Poznań 1996