Packawa (obwód mohylewski)

wieś na Białorusi, w obwodzie mohylewskim, w rejonie mścisławskim

Packawa (biał. Пацкава; ros. Пацково, pol. Packów) – wieś na Białorusi, w obwodzie mohylewskim, w rejonie mścisławskim, w sielsowiecie Padsołtawa. W 2009 roku liczyła 40 mieszkańców[1].

Packawa
Пацкава
Пацково
Państwo

 Białoruś

Obwód

 mohylewski

Rejon

mścisławski

Sielsowiet

Padsołtawa

Populacja (2009)
• liczba ludności


40

Położenie na mapie obwodu mohylewskiego
Mapa konturowa obwodu mohylewskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Packawa”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po prawej znajduje się punkt z opisem „Packawa”
Ziemia54°04′39″N 31°22′59″E/54,077500 31,383056

Historia edytuj

Packów był wzmiankowany w 1642 r. jako majątek leżący w województwie mścisławskim na terenie Wielkiego Księstwa Litewskiego. Znajdowała się tu wtedy cerkiew unicka, kościół i klasztor katolicki. Po I rozbiorze Rzeczypospolitej w 1772 roku włączony w skład Rosji. Według „Wykazu osiedli guberni mohylewskiej” z 1910 r. istniały dwie osady: Wielki Packów i Mały Packów. Obie wsie liczyły 77 gospodarstw domowych i 457 osób (238 mężczyzn i 219 kobiet). Od 1991 roku na terenie Republiki Białoruś.

Klasztor dominikanów w Packowie edytuj

W 1685 roku w Packowie zbudowano drewniany klasztor i kościół zakonu dominikanów. Ufundował go podkomorzy mścisławski Samuel Kazimierz Ciechanowiecki i jego żona Tekla z Suchodolskich Ciechanowiecka. W 1699 roku na koszt zakonników zbudowano murowany kościół katolicki w stylu barokowym pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny. W 1811 roku zbudowano murowany klasztor, który miał trzy skrzydła i przylegał do kościoła. Klasztor skasowały władze rosyjskie po upadku powstania listopadowego w 1832 roku, a zrujnowany kościół zniszczono w XX wieku[2].

Przypisy edytuj

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu mohylewskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. [dostęp 2023-02-14]. (ros.).
  2. Maria Kałamajska-Saeed, Rosyjskie pomiary klasztorów skasowanych w roku 1832, Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą „Polonika”, Warszawa 2021, ISBN 978-83-66172-40-1.