Papirus 43 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na VI albo VII wiek. Zawiera fragmenty Apokalipsy św. Jana.

Papirus 43
Data powstania

VI/VII wiek

Rodzaj

Kodeks papirusowy

Numer

Zawartość

Apokalipsa św. Jana 2; 15-16 †

Język

grecki

Typ tekstu

tekst aleksandryjski

Kategoria

II

Miejsce przechowywania

Londyn

Zachowały się fragmenty kodeksu z tekstem Apokalipsy św. Jana 2:12-13; 15:8-16:2[1].

Tekst grecki rękopisu reprezentuje tekst aleksandryjski, Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii II[1].

Historia

edytuj

Tekst rękopisu opublikowany został w 1922 roku[2], następnie przez Schofielda. Ernst von Dobschütz umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 43[3].

Rękopis datowany jest przez INTF na wiek VI albo VII[1].

Obecnie przechowywany jest w British Library (Inv. 2241) w Londynie[1].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 98. ISBN 978-0-8028-4098-1.
  2. Friedrich Bilabel, Römerbrieffragmente, VBP IV, (Heidelberg 1924), pp. 28-31.
  3. K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 74. ISBN 978-0-8028-4098-1.

Bibliografia

edytuj
  • W. E. Crum, and H. I. Bell, Coptica III, Wadi Sarga: Coptic and Greek Texts from the Excavations Undertaken by the Byzantine Research Account, (Copenhagen, 1922), pp. 43–51.
  • Ellwood M. Schofield, The Papyrus Fragments of the Greek New Testament, Southern Baptist Theological Seminary, Louisville, 1936, ss. 292-295.