Parafia Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” w Tokarach

parafia prawosławna w diecezji warszawsko-bielskiej

Parafia Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”parafia prawosławna w Tokarach, w dekanacie Siemiatycze diecezji warszawsko-bielskiej.

Parafia Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”
Ilustracja
Cerkiew parafialna
Państwo

 Polska

Siedziba

Tokary

Adres

Tokary 25
17-307 Mielnik

Data powołania

23 maja 1948 (oficjalne erygowanie)

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

warszawsko-bielska

Dekanat

Siemiatycze

Cerkiew

Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” w Koterce

Proboszcz

ks. prot. Eugeniusz Chodakowski

Wezwanie

Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”

Wspomnienie liturgiczne

24 października/6 listopada;
8. wtorek po Passze

Położenie na mapie gminy Mielnik
Mapa konturowa gminy Mielnik, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew parafialna (Koterka)”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew parafialna (Koterka)”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, blisko dolnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Cerkiew parafialna (Koterka)”
Położenie na mapie powiatu siemiatyckiego
Mapa konturowa powiatu siemiatyckiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew parafialna (Koterka)”
Ziemia52°21′29,0″N 23°14′02,8″E/52,358056 23,234111
Strona internetowa

Na terenie parafii funkcjonuje 1 cerkiew:

Historia

edytuj

Parafia prawosławna w Tokarach powstała prawdopodobnie na przełomie XV/XVI w. Świadczą o tym informacje o nadaniu Cerkwi ziemi w 1592 przez „panów Tokarskich” oraz o księgach metrykalnych, prowadzonych od 1756.

Parafia pod obecnym wezwaniem i w dzisiejszym kształcie terytorialnym funkcjonuje od 1946, w wyniku nowego wytyczenia granicy polsko-radzieckiej i podziału wsi Tokary na część polską i białoruską (Takary). Dotychczasowa świątynia parafialna – cerkiew św. Michała Archanioła z 1816 – znalazła się po stronie radzieckiej. W Polsce pozostała cerkiew filialna pod wezwaniem Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” (zlokalizowana w lesie niedaleko osady Koterka), która stała się nową siedzibą parafii. Oficjalne erygowanie parafii z siedzibą w Koterce nastąpiło 23 maja 1948.

Dzieje obecnej cerkwi parafialnej mają związek z objawieniem Matki Bożej, które otrzymała w uroczystość Świętej Trójcy w 1852 mieszkanka Tokar, Eufrozyna Iwaszczuk. We wskazanym przez kobietę miejscu ustawiono krzyż, przeniesiony później na cmentarz. Wkrótce po zabraniu krzyża wytrysnęło źródełko, którego woda miała właściwości lecznicze. Od tego czasu zaczęły w to miejsce przybywać liczne pielgrzymki ludności prawosławnej, zwłaszcza w trzeci dzień Pięćdziesiątnicy (8. wtorek po Wielkanocy). Na początku XX wieku postanowiono w sąsiedztwie źródełka wznieść cerkiew. Budowę drewnianej świątyni, poświęconej Ikonie Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” rozpoczęto 9 maja 1909, a zakończono 3 lata później. Konsekracja cerkwi nastąpiła 29 lipca 1912. Mimo zmiany po II wojnie światowej przebiegu granicy państwowej, świątynia nadal pozostaje celem wielu pielgrzymek prawosławnych z terenu dzisiejszej Białorusi.

Na obszarze parafii leżą miejscowości: Tokary, Koterka, Klukowicze.

Wykaz proboszczów

edytuj
  • 1922–1948 – ks. Jan Atiporowicz (ostatni proboszcz niepodzielonej parafii)
  • 1948–1953 – ks. Leonid Czistowskij
  • 1953–1970 – ks. Anatol Niedielko
  • 1970–1978 – ks. Aleksander Wiszenko
  • 1978–1993 – ks. Aleksy Szepielew
  • 1994–1998 – ks. Mirosław Awksietijuk
  • 1998–2004 – ks. Ireneusz Koziejuk
  • 2004–2010 – ks. Mirosław Ostapkowicz
  • od 2010 – ks. Eugeniusz Chodakowski

Bibliografia

edytuj
  • Kalendarz Prawosławny 2013, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 1425-2171, ss. 189–192, 214
  • Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX–XXI wieku, ks. Grzegorz Sosna i m. Antonina Troc-Sosna, Ryboły 2012

Linki zewnętrzne

edytuj