Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Płokach
Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Płokach – parafia należąca do dekanatu Trzebinia archidiecezji krakowskiej.
 Kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
ul. Główna 2 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Archidiecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół |
Sanktuarium Matki Bożej Opiekunki Rodzin Robotniczych w Płokach |
| Proboszcz |
ks. Piotr Miszczyk |
| Wspomnienie liturgiczne |
8 września i niedziela po 8 września |
Położenie na mapie gminy Trzebinia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu chrzanowskiego  | |
 50°12′10″N 19°30′41″E/50,202778 19,511389
| |
| Strona internetowa | |
Do parafii nalaży około 1600 wiernych.
Historia edytuj
Parafia w Płokach została założona przez Jakuba Ligęzę 8 października 1314 roku. Początkowo, stał tam kościół drewniany. W latach 1325 – 1327 wspomniano parafię w rachunku świętopietrza. Za Jana Długosza stoi już murowany kościół. W czasie reformacji parafia w Płokach nie uległa nowemu ruchowi. W 1748 roku wizytował parafię biskup Michał Ignacy Kunicki. Wiadomo z niej, że do kościoła prowadzą schody o 70 stopniach oraz że mieściło się w nim do 300 parafian. Obok kościoła stała dzwonnica z trzema dzwonami. 9 czerwca 1793 roku w pożarze spłonęły kościół i plebania, a wraz z nimi księgi parafialne. W latach 1811 -1813 zbudowano trzeci kościół. W środku znajdowały się trzy ołtarze. Kościół i plebanie rozbudowywano i remontowano przez cały XIX wiek. W 1854 roku w czasie pożaru ucierpiała stajnia i spichlerz plebana. W 1856 roku zamontowano w kościele dziesięciogłosowe organy. 16 czerwca 1914 roku miała miejsce próba podpalenia kościoła i obrazu Najświętszej Marii Panny przez miejscowych spirytystów. Próbowano spalić wielki ołtarz i w tym celu ułożono na jego mensie suche wieńce i bieliznę liturgiczną oraz zapaloną lampkę, która jednak zgasła, nie powodując pożaru, pozostawiając jedynie wypalony ślad. Kościół był zabarykadowany od wewnątrz, a zamki w drzwiach wejściowych unieruchomiono wtykając w nie szmaty i papiery. Spirytyści ukradli komunikanty przez co nie mogła się odbyć 17 czerwca 1914 roku Pierwsza Komunia Święta dla dzieci szkolnych[potrzebny przypis]. Obecny kościół wybudowano w latach 1949 – 1951, nawiązuje on wyglądem do poprzednich świątyń. Budowla jest otoczona murem, jego fragmenty pochodzą z XVI, XVII, XVIII i XIX wieku. Brama pochodzi z końca XIX wieku. W sanktuarium znajduje się cudowny obraz Matki Boskiej zwanej Płocką. Obraz powstał w XV wieku w oparciu o bizantyjski typ ikonograficzny Hodigłtrii. Namalowano go na desce pokrytej płótnem, autor nie jest znany. Obraz jest jednym ze starszych obrazów Matki Boskiej w Polsce. Dzięki cudownemu obrazowi Płoki stały się miejscem pielgrzymek. Masowy ruch pielgrzymkowy notuje się od początku XIX wieku[1].
Zabytki edytuj
- Chrzcielnica klasycystyczna
- Kropielnica kamienna o charakterze ludowego baroku
- Posążek Chrystusa
- Zmartwychwstałego gotycki z początku XVI wieku
- Epitafia marmurowe: Jana Chełmickiego 1703, Anny z Dębińskich Karwowskiej
- Monstrancja rokokowa 1761
- Dwa ornaty haftowane z XVIII wieku