Patrick Hürlimann

szwajcarski curler

Patrick Hürlimann (ur. 9 lipca 1963 w Zug) – szwajcarski curler, złoty medalista olimpijski z Nagano 1998.

Patrick Hürlimann
Data i miejsce urodzenia

9 lipca 1963
Zug

Obywatelstwo

Szwajcaria

Informacje klubowe
Klub

Lausanne-Olympique Curling Club

Dorobek medalowy
Zimowe igrzyska olimpijskie
Złoto
Nagano 1998
Mistrzostwa świata
Srebro
Milwaukee 1989
Brąz
Hamilton 1996
Brąz
Saint John 1999

Hürlimann na arenie międzynarodowej jako zawodnik wystąpił jedenastokrotnie, pierwszy raz pojawił się na Mistrzostwach Europy 1985. W tym turnieju jak i późniejszych Szwajcarzy zajęli 5. miejsce.

W 1989 pełnił funkcję kapitana na Mistrzostwach Świata. Zespół z Lozanny zakwalifikował się do fazy play-off, w półfinale pokonał 4:2 Norwegów (Eigil Ramsfjell). W finale wynikiem 4:5 lepsi okazali się Kanadyjczycy (Pat Ryan)[1]. Patrick kolejny raz zagrał w zawodach tej rangi siedem lat później – w Mistrzostwach Świata 1996 zwyciężając 9:6 nad Norwegią (Eigil Ramsfjell) zdobył brązowe medale[2].

W pierwszym w historii sezonie olimpijskim brał udział w ME. Szwajcarska ekipa zajęła 5. miejsce dochodząc do ćwierćfinałów, gdzie przegrała na rzecz Duńczyków (Ulrik Schmidt)[3]. Hürlimann był kapitanem reprezentacji kraju na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1998. Z bilansem 5 wygranych i 2 przegranych meczów awansował z fazy grupowej. W półfinale Szwajcarzy wygrali 8:7 przeciwko Norwegii (Ramsfjell) – przeciwnicy w 9. endzie wygrali za trzy kamienie i doprowadzili do remisu, w ostatniej partii meczu Hürlimann wygrał za jeden punkt. W finale europejczycy zmierzyli się z Kanadą (Mike Harris). Po wyzerowaniu przez Kanadyjczyków pierwszego endu kolejną partię przejęła ekipa z Lozanny. Największe znaczenie w spotkaniu miały przejęte odpowiednio za 2 i 3 kamienie endy 5. i 6. Wynikiem 9:3 po złote medale olimpijskie sięgnęli Szwajcarzy. W Round Robin spotkanie tych zespołów 9:2 wygrała reprezentacja klonowego liścia, w spotkaniu finałowym procentowa skuteczność Harrisa wyniosła jedynie 25% przy 78% Hürlimanna[4].

W późniejszych zawodach Patrick Hürlimann tylko raz stanął na podium. Zdobył brązowy medal MŚ 1999. Pod koniec tego samego roku przegrał w małym finale ME przeciwko Finom (Markku Uusipaavalniemi)[5].

Po Mistrzostwach Świata 2002, gdzie został sklasyfikowany na 5. pozycji Hürlimann ogłosił zakończenie kariery sportowej[6]. W MŚ 2008 wsparł ekipę Claudio Pescii z St. Galler Bär Curling Club. Szwajcarzy zostali sklasyfikowani na przedostatnim, 11. miejscu[7], co było najgorszym rezultatem w historii szwajcarskiego curlingu.

Hürlimann pełnił również funkcję trenera męskiej reprezentacji na MŚ 2003, 2006, ME 2005 i ZIO 2006. W MŚ 2003 ekipa Ralpha Stöckliego uplasowała się na 2. miejscu, w pozostałych turniejach zespoły zajmowały 4. i 5. pozycje.

W 2010 Hürlimann pełnił funkcję wiceprezydenta Światowej Federacji Curlingu. Wcześniej był przewodniczącym komitetu marketingu i komunikacji, rozwinął system punktacji w międzynarodowym rankingu WCF[8].

Drużyna

edytuj
Czwarty Trzeci Drugi Otwierający
2007/2008 Claudio Pescia Patrick Hürlimann Pascal Sieber Marco Battilana
1998/2002 Patrick Hürlimann Dominic Andres Martin Romang Diego Perren
1997/1998 Patrik Lörtscher Daniel Müller
1995/1996 Daniel Gutknecht
1988/1989 Andreas Hänni Patrik Lörtscher Mario Gross
1985/1986 Jürg Tanner Patrick Hürlimann

Przypisy

edytuj

Życiorys

edytuj