Patrick Hürlimann
Patrick Hürlimann (ur. 9 lipca 1963 w Zug) – szwajcarski curler, złoty medalista olimpijski z Nagano 1998.
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo | |||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||
Klub |
Lausanne-Olympique Curling Club | ||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||
|
Hürlimann na arenie międzynarodowej jako zawodnik wystąpił jedenastokrotnie, pierwszy raz pojawił się na Mistrzostwach Europy 1985. W tym turnieju jak i późniejszych MŚ Szwajcarzy zajęli 5. miejsce.
W 1989 pełnił funkcję kapitana na Mistrzostwach Świata. Zespół z Lozanny zakwalifikował się do fazy play-off, w półfinale pokonał 4:2 Norwegów (Eigil Ramsfjell). W finale wynikiem 4:5 lepsi okazali się Kanadyjczycy (Pat Ryan)[1]. Patrick kolejny raz zagrał w zawodach tej rangi siedem lat później – w Mistrzostwach Świata 1996 zwyciężając 9:6 nad Norwegią (Eigil Ramsfjell) zdobył brązowe medale[2].
W pierwszym w historii sezonie olimpijskim brał udział w ME. Szwajcarska ekipa zajęła 5. miejsce dochodząc do ćwierćfinałów, gdzie przegrała na rzecz Duńczyków (Ulrik Schmidt)[3]. Hürlimann był kapitanem reprezentacji kraju na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1998. Z bilansem 5 wygranych i 2 przegranych meczów awansował z fazy grupowej. W półfinale Szwajcarzy wygrali 8:7 przeciwko Norwegii (Ramsfjell) – przeciwnicy w 9. endzie wygrali za trzy kamienie i doprowadzili do remisu, w ostatniej partii meczu Hürlimann wygrał za jeden punkt. W finale europejczycy zmierzyli się z Kanadą (Mike Harris). Po wyzerowaniu przez Kanadyjczyków pierwszego endu kolejną partię przejęła ekipa z Lozanny. Największe znaczenie w spotkaniu miały przejęte odpowiednio za 2 i 3 kamienie endy 5. i 6. Wynikiem 9:3 po złote medale olimpijskie sięgnęli Szwajcarzy. W Round Robin spotkanie tych zespołów 9:2 wygrała reprezentacja klonowego liścia, w spotkaniu finałowym procentowa skuteczność Harrisa wyniosła jedynie 25% przy 78% Hürlimanna[4].
W późniejszych zawodach Patrick Hürlimann tylko raz stanął na podium. Zdobył brązowy medal MŚ 1999. Pod koniec tego samego roku przegrał w małym finale ME przeciwko Finom (Markku Uusipaavalniemi)[5].
Po Mistrzostwach Świata 2002, gdzie został sklasyfikowany na 5. pozycji Hürlimann ogłosił zakończenie kariery sportowej[6]. W MŚ 2008 wsparł ekipę Claudio Pescii z St. Galler Bär Curling Club. Szwajcarzy zostali sklasyfikowani na przedostatnim, 11. miejscu[7], co było najgorszym rezultatem w historii szwajcarskiego curlingu.
Hürlimann pełnił również funkcję trenera męskiej reprezentacji na MŚ 2003, 2006, ME 2005 i ZIO 2006. W MŚ 2003 ekipa Ralpha Stöckliego uplasowała się na 2. miejscu, w pozostałych turniejach zespoły zajmowały 4. i 5. pozycje.
W 2010 Hürlimann pełnił funkcję wiceprezydenta Światowej Federacji Curlingu. Wcześniej był przewodniczącym komitetu marketingu i komunikacji, rozwinął system punktacji w międzynarodowym rankingu WCF[8].
Drużyna
edytujCzwarty | Trzeci | Drugi | Otwierający | |
---|---|---|---|---|
2007/2008 | Claudio Pescia | Patrick Hürlimann | Pascal Sieber | Marco Battilana |
1998/2002 | Patrick Hürlimann | Dominic Andres | Martin Romang | Diego Perren |
1997/1998 | Patrik Lörtscher | Daniel Müller | ||
1995/1996 | Daniel Gutknecht | |||
1988/1989 | Andreas Hänni | Patrik Lörtscher | Mario Gross | |
1985/1986 | Jürg Tanner | Patrick Hürlimann |
Przypisy
edytuj- ↑ MŚ 1989 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ MŚ 1996 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ ME 1997 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ ZIO 1998 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ ME 1999 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ Interview mit Patrick Hürlimann, Skip der Schweizer Männer. 2002. [dostęp 2012-07-12]. (niem.).
- ↑ MŚ 2008 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ WCF World Ranking. [dostęp 2012-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-29)]. (ang.).
Życiorys
edytuj- Patrick Hürlimann w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)