Patsy O’Connell Sherman
Patsy O’Connell Sherman (ur. 15 września 1930 w Minneapolis, zm. 11 lutego 2008 w Minneapolis) – amerykańska chemiczka i współtwórczyni Scotchgard, marki produktów koncernu 3M, plamoodpornego i trwale hydrofobowego preparatu[1].
| |
| Data i miejsce urodzenia |
15 września 1930 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
11 lutego 2008 |
| Zawód, zajęcie |
chemiczka |
| Narodowość |
amerykańska |
| Edukacja |
Gustavus Adolphus College |
| Pracodawca | |
Życie i kariera
edytujTest predyspozycji zawodowych przeprowadzony w szkole średniej z 1947 r. wykazał Sherman, że najlepiej nadawałaby się do roli gospodyni domowej. Sherman zażądała wykonania chłopięcej wersji tegoż testu. Jego wyniki odzwierciedlały zainteresowanie Sherman naukami ścisłymi i stomatologią lub naukami przyrodniczymi jako potencjalną ścieżkę kariery[2].
Dziewczyny powinny podążać za swoimi marzeniami, mogą robić wszystko, co mogą zrobić inni [...] Mają dziś o wiele więcej wzorców do naśladowania – z których żaden nie musi być ich matką.
Sherman została absolwentką Gustavus Adolphus College (St Peter w Minnesocie) w 1952 roku (studiowała chemię i matematykę), była pierwszą kobietą, która ukończyła te studia ze stopniem bakałarza[3]. Została także Distinguished Alumna[3].
Wraz z Samuelem Smithem wynalazła w 1952 Scotchgard. Była wtedy pracowniczką koncernu 3M. Sherman pozostała w 3M przez kilka lat, ulepszając Scotchgard i rozwijając inne zastosowania produktu[4]. Scotchgard stał się prawdopodobnie najbardziej znanym i powszechnie stosowanym w Ameryce Północnej produktem zapobiegającym powstawaniu plam i zabrudzeń, przynosząc firmie rocznie ponad 300 milionów dolarów[5][6].
Przyczynkiem do wynalazku produktu był przypadkowy wyciek fluorochemicznej gumy (lateksu) na buty tenisowe asystenta[7][8] podczas pracy nad nowym rodzajem gumy przeznaczonej do produkcji węży do silników odrzutowych[5]. Substancja nie zmieniła wyglądu obuwia[7]. Po nieudanych próbach usunięcia wycieku Sherman zrezygnowała z usunięcia go (nie był zwilżany wodę i olej) i zdecydowała wykorzystać ten fakt do wytworzenia nowego produktu[7][8]. Po wprowadzeniu w 1956 r. odplamiacza do tkanin wełnianych, opracowali oni później produkty przeznaczone do odzieży, bielizny, tapicerki i dywanów[5].
Sherman i Smith otrzymali patent US 3574791[9] w dniu 13 kwietnia 1971 r. za „wynalezienie kopolimerów blokowych i szczepionych zawierających rozpuszczalne w wodzie grupy polarne i grupy fluoroalifatyczne”[10]. Sherman ma 13 patentów ze Smithem w zakresie polimerów fluorochemicznych i procesów polimeryzacji[6][10][3].
Sherman uważała odkrycie Scotchgard za jedną z jej najważniejszych prac, ponieważ wielu ekspertów pisało, że taki produkt był „termodynamicznie niemożliwy”[5].
Ze względu na sukces produktu Sherman została przedstawiona w publicznym radiu Minnesota, gdzie przemawiała do gospodyń domowych w audycji[11].
Podczas opracowywania produktu Scotchgard w latach pięćdziesiątych XX wieku Sherman musiała czekać na wyniki poza zakładem włókienniczym podczas testów, ponieważ w tamtym okresie kobiety nie były dopuszczane do pracy w fabryce[5][3]. W tamtym czasie w historii amerykańskiej było bardzo niewiele kobiet chemiczek; Sherman była rzadkością w środowisku korporacyjnym[5]. Przez ponad 50 lat była członkinią Amerykańskiego Towarzystwa Chemicznego[12].
W październiku 2002 roku wraz z wybitnymi prelegentami, takimi jak Steve Wozniak, Sherman zabrała głos na obchodach 200-lecia Urzędu Patentów i Znaków Towarowych Stanów Zjednoczonych[13][14]. Była jedną z 37 wynalazców, którzy wypowiadali się na temat procesu wynalazczego. Powiedziała, że[2][15][16][17]:
możesz zachęcać i uczyć młodych ludzi obserwacji, zadawania pytań, gdy zdarzają się nieoczekiwane rzeczy. Możesz nauczyć się nie ignorować nieprzewidzianego. Wystarczy pomyśleć o wszystkich wielkich wynalazkach, które powstały przez przypadek, takich jak odkrycie penicyliny przez Alexandra Fleminga, i zauważenie czegoś, o czym nikt wcześniej nie pomyślał.
Ma dwie córki, jedna została biolożką i właścicielką firmy optycznej, druga pracuje w 3M[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Patsy Sherman co-invented Scotchgard, „Star Tribune” [dostęp 2018-03-11].
- ↑ a b c Patsy O’Connell Sherman [online], www.msthalloffame.org [dostęp 2018-03-11].
- ↑ a b c d e Fabrics of invention: Patsy Sherman [online], discov-her.com [dostęp 2018-03-11] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-26] (ang.).
- ↑ Pathway to Abounding Inspirations [online], www.jadcommunications.com [dostęp 2018-03-11] (ang.).
- ↑ a b c d e f Minnesota Inventors Hall of Fame - Patsy O. Sherman - 1989 Inductee [online], www.minnesotainventors.org [dostęp 2018-03-11] [zarchiwizowane z adresu 2016-05-15] (ang.).
- ↑ a b Inductee Detail | National Inventors Hall of Fame, „National Inventors Hall of Fame” [dostęp 2018-03-11] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-02] (ang.).
- ↑ a b c Patsy Sherman: Invention of Scotchgard Stain Repellent [online], www.women-inventors.com [dostęp 2018-03-11].
- ↑ a b Patsy Sherman: Scotchgard™ Inventor | Lemelson Center for the Study of Invention and Innovation [online], invention.si.edu [dostęp 2018-03-11] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-14] (ang.).
- ↑ Espacenet - Bibliographic data [online], worldwide.espacenet.com [dostęp 2018-03-11] (ang.).
- ↑ a b Office of the Chief Communications Officer, USPTO recognizes inventive women during Women’s History Month [online] [dostęp 2018-03-11] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-02] (ang.).
- ↑ Minnesota Public Radio, MPR: Part 1: The science [online], news.minnesota.publicradio.org [dostęp 2018-03-11] (ang.).
- ↑ ACS HONORS ITS 50-YEAR MEMBERS. „C&EN”. 80 (13), s. 74, 2002-04-01. (ang.).
- ↑ Patsy O’Connell Sherman | Introductions Necessary [online], introductionsnecessary.com [dostęp 2018-03-26] (ang.).
- ↑ Spokeo People Search | White Pages | Find People [online], Spokeo [dostęp 2018-03-26] [zarchiwizowane z adresu 2021-08-16] (ang.).
- ↑ a b David A. Hofmann, Michael Frese, Errors in Organizations, Routledge, 21 lipca 2011, ISBN 978-1-136-73185-3 [dostęp 2018-03-11] (ang.).
- ↑ a b Women Inventors How Many Can You name?, „HubPages” [dostęp 2018-03-11] (ang.).
- ↑ a b Shaina Indovino, Women Inventors, Simon and Schuster, 2 września 2014, ISBN 978-1-4222-8901-3 [dostęp 2018-03-11] (ang.).