Pete Hodgson

Pete Hodgson (właśc. Peter Colin Hodgson, ur. 13 czerwca 1950 w Whangarei) – nowozelandzki lekarz weterynarii i polityk, w latach 1990–2011 członek Izby Reprezentantów, w latach 1999–2008 minister w gabinecie Helen Clark.

Pete Hodgson

Pete Hodgson (2008)
Data i miejsce urodzenia	13 czerwca 1950 Whangarei
Minister rozwoju gospodarczego
Okres	od 5 listopada 2007 do 19 listopada 2008
Przynależność polityczna	Partia Pracy
Poprzednik	Trevor Mallard
Następca	Gerry Brownlee
Minister zdrowia
Okres	od 19 października 2005 do 5 listopada 2007
Przynależność polityczna	Partia Pracy
Poprzednik	Annette King
Następca	David Cunliffe
Minister handlu
Okres	od 21 grudnia 2004 do 19 października 2005
Przynależność polityczna	Partia Pracy
Poprzednik	Margaret Wilson
Następca	Lianne Dalziel
Minister energii
Okres	od 10 grudnia 1999 do 21 grudnia 2004
Przynależność polityczna	Partia Pracy
Poprzednik	Max Bradford
Następca	Trevor Mallard

Życiorys

Ukończył szkołę średnią w Whangarei oraz studia na Uniwersytecie Masseya. W latach 1973–1980 pracował w ojczyźnie jako lekarz weterynarii, a w latach 1976–1980 również jako nauczyciel. W latach 1982–1984 pracował w gabinecie weterynaryjnym w Anglii.

Był menedżerem kampanii Partii Pracy w okręgu Dunedin North przed wyborami parlamentarnymi w 1978 roku. W 1990 po raz pierwszy uzyskał mandat do Izby Reprezentantów z tego okręgu. 10 grudnia 1999 został członkiem gabinetu Helen Clark, objął w nim sześć tek ministerialnych dotyczących m.in. badań naukowych, małego biznesu czy energii. W latach 2002–2005 sprawował urząd przewodniczącego Ministerialnego Zespołu ds. Zmian Klimatu. W latach 2004–2005 był ministrem handlu, a w latach 2005–2007 – ministrem zdrowia. W 2006 pełnił urząd szefa resortów: transportu i ds. zmian klimatu. W latach 2007–2008 był ministrem ds. rozwoju gospodarczego, badań, nauki i techniki oraz szkolnictwa wyższego. Z rządu odszedł po przegranej jego partii w wyborach w 2008 roku. Nie ubiegał się o reelekcję w wyborach parlamentarnych w 2011.

W 2013 roku minister sprawiedliwości Judith Collins powołała go w skład rady mającej ustalić liczbę okręgów wyborczych i ich granice. Po odejściu z polityki został prezesem państwowej instytucji Callaghan Innovation.

Życie prywatne

Ma żonę i dwóch synów.